Leyla'nın
başka kollarda terleyişi dir,
Mecnunun
göz pınarlarından akan nehir...
Yataklarda unutulmuş,
saç tellerinden örülü urganlara asılır zaman.
Ne aşılacak çöl kalır
ne mecal
Tüm savaşlar bitmiştir
Kanlı kılıçların
yıkandığı nehir
geri çekilir
Mecnunun göz pınarlarına...
Bir tek kum kalır yatağında
ve
Dügah bir bekleyiş...
Son nefesini verir an
Bir tel kopar zamanın boynunda ki urgandan
Do diyez bir çığlık yükselir
Hicaz...
Susar
Dil
çölleşir...
Kayıt Tarihi : 28.3.2017 11:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cem Öztekin](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/03/28/hicaz-siraz-gunlukleri.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!