Hohlayın Ellerinize Şiiri - Adnan Durmaz

dinle zamanın yamaçlarını
ayın yankısını dinle suyun kanamasını
umudun sırtı bin şerha
fanusta yankılanan zulum kırbaçlarını dinle
kervanlar konuğu ömrümüzden
yanık ocak taşları söylesin sabrımızı
bir yerlerde ölü çıkmış evlerden geçtim
küsmüş duvarlarda çürük yankılar
ışık aydınlatamaz ayrılığın yüzünü
dil söylese aciz kalır acıya
dinle ki ben yüreklerin duyacağı figanım
elini vuramazsın kalan giysilerine
gülerdi yıldızlarla bir
dalgın bakışları vardı
gözleri coşku yağardı
sevinçler serçe sürüsü
ah acı ne amandır
dinle yüreğinle ey
ben hüzünlere sultanım

kula kulluk etmeden şu üç günlük dünyada
ekmeği hak edip kazanmak için
sokaklar dolusu insan zulum altında
alın çizgilerinde hayatın tarihi
hangi para alabilir omzundan ekmeklinin
çocuğunu severkenki gülüşünü
oradayım ben işte
yorgun ırgat akşamlarının alnını ağartan gülüş
sevincin daim olsun ey yoksulluk
bir dilim ekmekte aşk çoğaltan kondulu
yüreğinin sıcaklığında umutlar pişiren

ben size demedim mi ey çocuklar
ey yalın ayaklılar -dizleri yamalılar
gülüşleriniz sizin
tertemiz bir güneştir acının bulutlarını yaran
dünyanın tüm köylerinden her sabah
kara kışta kör ıssızda yola düşenler
ben size demedim mi
dünyanın tüm altınları
satın alabilir mi tek gözünüzü
ırak ve altın şehirlerde
tiranlar sultasında yamyamlar sofrasında
kan içip can yenir ya
hiçbir servet alamaz gülüşlerini
ben size demedim mi ey çocuklar
nimetleri yağmalanmış güzelim yeryüzünde
en güzel şehirlerde
şaşaalı saraylarda
birileri intihar ediyor şimdi
ne para ne pul ne ün ne servet
yetmiyor mutluluğa
saklayın gülüşlerinizi gözkapaklarınızın içinde
üşümüş avuçlarınıza hohlarken
ısıtın umutlarınızı
sevgiden başka yoldaşımız yok bizim
şu zincirli doğduğumuz fanusta
ısıtın yüreklerinizi kardeş kılın

ey çocuklar
saltanatlar yıkanların soyları
ölü çıkan evlere benzeyen hayatı
gül bahçesi kılalım diye yeniden
dinle çığlığımı dinle
ben sendeyim
yüreğinin tam bağrında
hep kanayan
ben sende ağlayanım
ben sende çağlayanım
30/10/2005

adnan durmaz