Hocamız Arif Kılıç'ın Ardından.. 1972 Zi ...

Dokuzyüz yetmişiki,Temmuz onsekiz salı,
Ecel rüzgarı kırdı..bir ilim irfan dalı..

Eşkaliniz karşımda,mütebessim bir çehre,
Şimdi ise gelmemiş gibi oldunuz dehre..

Fıkıhta,ilm-i irfanda mütebahirdiniz..
Okuyun,öğrenin,cahil kalmayın derdiniz..

Ziyaretinize gelir,hocam-üstadım derdik..
Sohbetinizi dinler,elleriniz öperdik..

İl ve ilçelerden fetva için gelirlerdi,,
Müşkilleri hallolur..ehl-i ilim derlerdi..

Kitap yazacak olan,size başvururdular,
Aldıkları bilgiden çok memnun kalırdılar..

Memleketimiz sizin asarınızla dolu,
Yaptırdınız lise..imam hatip okulu..

Kütüphane,müftülük,cami-cemaat mahzun..
Boşluğunuz dolmazki işte bu daha hazin,,

Derlerdeki; müftünüz.. ayaklı kütüphane..
Ecel uçurdu sizi,tamtakır kaldı hane..

Elinizden kitap düşmez,okurdunuz her anda.
Va'zınız hayal oldu,sesiniz kaldı bant'ta..

Sizden faydalanırdı kimsesizler,yetimler,
Ruhunuza okundu..defalarca hatimler..

Fezailinizi getirebildimse dile,,
Sanki ufulünüzle kimsesiz kaldı zile..

Memleketimiz için olmuştunuz şeref -şan..
Ruhunuza fatihalar ey değerli insan..

Asarınız meydanda,unutulmazsınız hiç..
Makamın cennet olsun, üstadım Arif Kılıç.. Ahmet Nezir Ataolur