Dinimiz icabı hocamız oldun,
Menzile ermedin Hoca Efendi.
Kırgınlık halinle nemize doldun,
Muradı vermedin hoca Efendi.
Hatıra anımız anarsın bizi,
Cahalet safında sayarsın bizi.
Belki de dostuna kınarsın bizi,
Sızımız dinmedi hoca efendi...
Umardık bilgime katkın bulunsun,
Bu gurbet elinde ilim okunsun.
Hizmetin yetersiz bizce sorunsun,
Gönlümüz sinmedi Hoca Efendi.
Cahalet halimiz, inandık sana,
Kılavuz eyleyip yaslandık sana.
Umulan bu değil yanandık sana,
Gönüller dermedin Hoca Efendi.
Yanlışı okuduk görmezden geldin,
Sorulan soruda akılllar çeldin.
İki sene doldu kime ne verdin,
Bizleri sevmedin Hoca Efendi.
Zamanla kara ettin beyazını,
Düzene koymadın yanlış niyazını.
Kametsiz kıldırdın Farz Namazını,
Hatayı görmedin Hoca Efendi.
Arayan soran yok keyfince gündü,
Umulan bu değil umutlar söndü.
Camiye gelenler kapıdan döndü,
Vaktinde gelmedin Hoca Efendi.
Hatıran acımız anımız kara,
İsmini andıkca içimiz yara.
İki yıl ziyanda geçmedi hora,
Bir fayda sermedin Hoca Efendi.
Selamet dileriz gücensek bile,
Dağılan cemaatten helallik dile.
DAMAD'ım buruksu yüreği ile,
Yanmışı bilmedin Yılgör Efendi.
18-12-2013
Ahmet TınmazKayıt Tarihi : 2.7.2014 19:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir bir hikayenin şiiri değil, bir gerçeğin gerçek siiri.zira biz yurtdışı işçiler olarak Diyanet işlerinden imam beklerdik.Bir çok imam efendi görevi icabı bizlere imamlık yaptı. Ama bu İmam efendi öyle vurdum duymazlık yaşadı yaşattı ki,bırakın Din işini insanlık görevi dışında ki davranınışıyla görevini bitirip gitti.Şimdi Anadolu'da görevde İnşallah iyileşir ümidim var.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!