Hoca Şiiri - Cemal Yavuz

Cami imamı dediler, inanıp güvendim.
Dinine müdrik Müslüman’dır sandım.
Gün geçip tanıdıkça, aldatıldığımı anladım.
Allah’ım, beni böyle hocalardan koru.

Yediği haram, söylediği külliyen yalan.
Nasıl olmuş ta bu camiye olmuş imam.
Arzuhal edip he bir Diyanet’e soram.
Allah’ım, dinimi böyle hocalardan koru.

Allah’tan korkmaz, kuldan hiç utanmaz.
Kabul olur mu? Arkasında kılınan namaz.
Alacağım canını, ama kanunlar komaz.
Allah’ım, imanımı böyle hocalardan koru.

Şüphedeyim, inanıyor mu Allah’a,
Kırk yalan söylüyor, akşamdan sabaha.
Doğru sözünü duymadım vallahi daha,
Allah’ım, hocalarımı böyle hocalardan koru.

Fatih Camiin de iki imam görev yapar,
Fırsat bulursa namazı arkadaşına satar.
Hoca değil, sanki dolandırıcı bir tüccar,
Allah’ım, tüccarlarımı böyle hocalardan koru.

Bu hocanın adı Fahrettin ÖZCAN,
Tanıdım, tanıyalı yaktı birçok can.
Hoca diye güveniyor buna insan.
Allah’ım, insanlarımı böyle hocalardan koru.

Ahmet Bodur, Adanalı Hilmi, bir de beni,
Dolandırdı tanıdığım günden beri.
Lanetle anıyorum onu tanıdığın günleri,
Allah’ım, günlerimi böyle hocalardan koru

Kardeşi var dolandırıcılıktan içeride,
Camii değil, orasıdır bunun yeri de.
Daha ne kadar varsa bunun gibi geride,
Allah’ım camilerimi böyle hocalardan koru

Ankara / 12.01.2013