HN- Güne Başlarken Şiiri - Sami Bağcı

I

Aşkının gülleri açar her sabah
Gönül saksısında
Mis gibi buram buram kokar
Bahar tadında.

II

Yine gözlerin doğdu
Sabah erkenden her zamanki gibi
Güneşi hiç aratmadı daha
Seni tanıdığım ilk günden beri.

III

Yalnız güneş var
Sana dair seni anlatan
Her sabah doğuşunda
Bana gözlerini hatırlatan.

IV

Önce güneş doğar
Gözlerin aralanır ardından
Uyku uçar gider mahmur yüzünden
Sevgi saçar, ışık saçar
Her şey söner birden
Işıkları güneşi bile boğar.

V

Güneş doğmasa da olur
Gözlerin var ya
Boş ver dönmesin dünya
Aşkından sarhoş zaten
Durmadan dönüyor bu kafa.

VI

Bir gülün kokusunda buluyor
İnsan kendini
Sarmaşıkları sevmeye başlıyor birden
İnsan güneşin her doğuşunda
Daha çok seviyor gözlerini.

VII

Sen varsın içinde, her yeni sabahın
Her sabah taze bir başlangıçtır
Seni yaşamak adına
Taze sürgünler verir,
Her sabah yeniden filizlenir aşkın.

VIII

Kaç sabah böyle seninle başladı saymadım
Kaç sabah seninle birlikte uyandım
Ne olursa olsun
Senin içinde olduğun her günü kar saydım.

IX

Sabah olur ruhumda senden bir parça
Gün başlar,adım adım teslim olurum sana.
Akşam aşkını yaşarım en uç noktalarda
İstemem boşa gitsin uykularım
Rüyalarımda da severim seni,doya doya.

X

Güneş olsam
Çatlardım sabahı beklerken.
Koşardım,
Senin pencerenden içeri süzülürdüm erkenden.
Doyasıya öperdim
Sen melekler gibi uyurken.

XI

Gündüz güneşsin
Gecenin en parlak yıldızı
Uykulara sokulursun ara sıra
rüyalarımın vaz geçilmez sevgilisi
Sabah aynalarda akseder yüzün
Gözlerimde görürüm seni.

XII
Güneşten evvel gözlerin doğar her sabah
İçime düşersin cemre gibi erkenden
Yangınlar çıkar yer yer
Aciz kalırım söndürmekten.

(Hayat dediğin nedir ki)