Bazen ağır roman denen,
Keşkeli yaşam öyküleri.
Hep bir yerlere yetişmek için,
Telaşlı koşuşturmacalar.
Yarım kalan işler, söyleşiler,
Acelemiz varmış gibi sanki.
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bilmediğimiz yer ve zamanda,
Hiç ummadığımız bir anda.
Geleceğiz ölümle yüz yüze,
Kaçınılmaz yaparak dökümüyle.
ÇOK HAKLISINIZ HEP TELAŞE HEP ACELE SANKİ SONU VARMIŞ GİBİ TEBRİK EDİYORUM
SAYGILARIMLA
Çok doğru.Behçet Kemal'in 'Sevgilerde'şiirini anımsattınız bana.Pişman olacağımız o kadar çok şey yapıyoruz ki yaşamda.Sonrada keşkelerimizle boğuluyoruz...
Hiç bir şey ölümüne olmuyor. bakma Leyla ve Mecnun,Kerem ile Aslı'ya. Şairleri tıpkı senin istediğin gibi olsun diye söylemiş ve yazmışlar bu aşk öykülerini. tarihin her çağında kişi önce kendisi için yaşamış ve savaşmış. Eğer kendi çıkarları toplumun çıkarlarıyla bağdaşıyorsa o zaman onunla başlamış yapacağı ve inandığı işlere. Ama biz güzel olduğuna inandığımız ve sizin eleştirilerinizde yer alanları istedik ozan yüreğimizle. Ah gerçeklerin mızrakları. Ciğerimizi nasıl da delip geçersin ve biz acıdan çok hayal kırıklığına göz yaşı dökeriz. İşte bana verdiğin acı duygular. Mutlu musun ey şair?
Çağımız insanının yaşam tarzı çok güzel ifade edilmiş haklı olarak bu şiirde. Tebrikler, saygılar.
Acele yaşam... Değerini bilmeden... Anlamına varmadan... Sonu kaos olacak, oysa güzellikleri ne kadar candan... Tebrikler Kemal Bey...
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta