Gözünüzü kırpmadan öldürünce tanrılarınızı siz.
Son masumiyetini yitirince merhametçiloğiniz.
Arzu ve heveslerinizin
boslukların da çırpındıkça zerreler...
Hızlân vadisine kurdukça kentinizi,
Sahte mutluluklarınız,
Bir lanetten farksız.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta