Hizb-üş Şeytan Şiiri - Cihat Şahin

Sanmayın şeyatin, yalnızca cinden,
Epeyce vardır, insan-ı hinden.
Şeytan-ı insi, diyorlar buna,
Sanırsın bu gurup, mamuldür kinden.

Kimi münkirdir, kimi münafık,
Yoktur tek fikir, hakka muvafık.
İşleri güçleri, fitneyle fücur,
Mevlayı kerimden, bulmazlar Tevfik.

Cinlerden şerlidir, şeytan-ı insi,
İşleri cerbeze, huyları sinsi.
Hayvandan edaldir,sefihmi sefih!
Olamaz bu gibi, bir mahlûk cinsi!

Adları bizdendir, dinleri meçhul!
Olmazlar rahmana, asla muhlis kul.
Mümine müslime, olurlar hasım,
Dindarlık onlarca, yobazlık ve zül.

Sağından solundan, kırparlar hakkı,
Savunup severler, daim nahakkı.
Birlikten dem vurup, yayarlar fitne,
Bütünlük sayarlar, millette şakkı.

Şeyatin fit verir, kudurur onlar,
Sanmayın bir teki, gerçeği dinler.
Gafleti severler, taparlar cehle,
Melunluk işiyle dolu tüm anlar.

Tanıyın bir güzel, siz bu güruhu!
Hâkimdir onlara, habisin ruhu!
Hakaret şirretlik, onların vasfı,
Lanetle yâd edin, bu habis ruhu.