Hıyar Ağası Şiiri - Raşit Evşen

1979-80 Ders yılında Kocapınar köyüme atanmıştım.Beş yıl önceden mutlaka yetiştir diye salatalık tohumu vermişlerdi.Pazarlarda böylesini hiç bir yerde özellikle dikkat ederek aradım,bulamadım.Çeyrek dönüm kadar o yıl ektim,çok güzeldi,köylerde yetiştirilen klasiklerden çok farklıydı,üstelik turşuluk salatalıkda hiç yoktu,birkaç yıl sonra öğrendik ama yaygın değildi.Ben yetiştirdiklerimi her gün bir kasa toplayıp köy kahvehanesinin önünde satıyordum.arada komşu köylere de götürüyordum,güzel de getirisi vardı.İstiyordum ki herkes yetiştirsin satışını köyde yapalım.Gene izleniyordum .Derken Acıpayam pazarına götürmeye başladım,pazardan benden fazla malıma göre para getiren hemen,hemen yoktu.Nihayet dikkatleri topladım,birkaç aile yetiştirmeye başladı ve gittikçe arttı.Acıpayam pazarında ilk müşterim bir öğretmen,ikincisi mal müdürü,diğeri ilçe kaymakamı idi:Bir pazar, yeni gelmiş kaymakam tanımıyordum birkaç kg aldı ve haftaya biraz bana turşuluk ayır dedi.Ben de abey ben haftaya gelemem okulum açılıyor dedim ama ne okulu yahu daha çok var deyince ;benden iyi mi bileceksin? Ben öğretrmenim dedim. alacaksan şimdi al deyince sessizce ayrılıp gitti.Zaman geçti köye geldi,karşılaştık,biraz muhabbetten sonra lafı dolaştırıp benden bahsetti,sevindim.Neyse köyden ayrılıp bir başka okula atanmıştım.Bir yaz günü ziyarete gitmiştim.Bu arada kahveye de uğradım,kapıyı açar,açmaz geldi hıyar ağası diye 15_20 kişi bağırmaya başladı,ben de ulan böyle diyeceğinize gel çayımızı iç desenize utanmazlar deyince bu sefer gülmeye başladılar Bizim başımıza bela etti gitti demişlerdi.Neyse sarılıp öpüştük hepimizden istediğin kadar içeceksin dediler.Küfür meselesi ve hıyar ağalığı ömrümü mutlu eden olaylardan oldu.Şmdi köyümün ve çevrenin önemli geçim kaynağı olduğunu düşünüyorum.