Çektim perdelerimi, çektim ki güneş vurmasın karanlığıma.
Söndürdüm tüm sobaları, söndürdüm ki yanmasın içim birdaha.
Duvarlar ördüm dört bir tarafıma, ördüm ki kimse bilmesin beni.
Sustum sessizliğe sustum ki, susmasaydım eğer haykırmaktan biterdi nefesim.
İnsanlara gözlerimi yumdum, yummasaydım eğer bir kez daha parçalanırdı içim.
Yalnızlığa vuruldum, vurulmasaydım yaşanırmıydı herşey?
...
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman