Etrafımda nice ızdıraplar var, yalnız bana ait olmayan.
Heyhat, görürüm heryerde ama kalbimde tık olmaz inan.
Ateş her zaman düştüğü yeri yakıyormuş, sahiden de öyle.
Ahh... Bende insanım madem bana da bağırın utan utan diye!
Merhameti kitaplarda okudum fakat göremedim kimseden.
Nasıl hissiz bir insan olmuşum ki, hayret, böyle olamam ben.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta