Torununuz büyüdü,
dört yaşına girdi görseniz,
kucağında sevseniz,
sıfatınızı öğrenir.
Vaatlerin gönyesinde,
velhasıl beklenti şirazesine cancağzım,
izin vermesen sokağa oyuna anacığım,
tabağını bitirtmeden.
On yaşına girdi bugün,
görsen,
çanta sırtında, koşturuyor koridorları.
Ve ben,
kırk yaşıma geldim baba,
seni daha iyi anlıyorum şimdi, şuanda.
Bilhassa görsen,
kızarsın iki lafın arasında,
senin ile ilgili geçmeyen şirpençe hüzün dağıma.
Senin ile ilgili,
kabullenememiş -liğime saygısızca ve ağaçlara artık.
Sarılarak ağaçlara.
Mamafih toprağa.
Yağmura da.
Torununuz on beş yaşında,
geçtiğimiz salı, dedim yukarıda canım.
Dik alası ve hayli bilgiçlik ikamesinde kendi fikirlerimin,
bizi izlediğinizden bahsettim ona.
Kaldırdı ufaktan başını,
sıfatınızı da biliyor artık.
Ağma güldük sonra yaslanıp,
içimiz fakat tabur tabur ağlamaklı,
tabağımızı da bitiremeden cancağzım,
mozolenize yakışan bir demet bıraktık.
Kayıt Tarihi : 11.10.2018 14:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
