Hissettim Şiiri - Üstün İnler

Ben kendimi kış kıyamet soğukta
ekmek için didinen bir işçinin üşüyen elinde hissettim
ben kendimi bir yetimin yanında
onun başını okşarken insan olduğumu hissettim
bir annenin ağlarken gözyaşını sildiğimde ağladığımı hissettim
haksızlığa hayır derken canımı vereceğimden hiç endişe etmedim
ben hiçbir zaman hamalın sırtındaki yük olmadım
kıymetim en fazla devenin sırtındaki cevher kadardı
kıymet belki bendeydi ama marifet taşıyandaydı
ben çöldeki su olmadım ama çöldeki serapta
ben bolca rastladığın soğuk pınarlardan biriydim aslında
beni içsen de kanamazdın
ben iyiydim inandım
iyilik istedim
istediğime inandım
ben bir kalenderin evini çekip çevirecek
mutlu ver meraklı hesabında saklı idim
yeter miydim?
yetmez miydim?
yetmezsem de razı idim
alındaki terdim
balıkçının bileğindeki kuvvet
bazen da mübarek bir akşam ezanının yankısındaki sestim
ben bebeklerin gözlerinde
çocukların tatlı gülüşlerindeydim
sevgi için alınmış bir hediyedeydim mutlu., sıcak; ısrarlı…
hissetmek gerek aslında inançlımı inançlı