Hissettiklerim Şiiri - Saadet Gökçen

Durgun, dalgasız bir deniz gibiyim.
Üstümde parıldayan yakamozlar,
İçimdekiler ise koca bir dünya kadar.
Önceden fırtınalar koparmış da,
Sonradan çarşaf olmayı seçmiş bir okyanusa benzerim.

Açık havaları özlerim,
Ciğerlerine derin bir nefes aldığındaki o rahatlığı düşlerim.
Bir şeyleri dert edinmek zorunda kalmadan sadece havanın güzelliğine bakıp şükredebilmeyi isterim.

Zihnimdeki sesleri susturabilmek isterdim.
Bir yandan da susarlarsa kendim olmaktan vazgeçmiş gibi hissederim.
Hayattaki tek tutunduğum dal içimdeki küçük prensesken,
Ben nasıl onu bir köşeye ittirip yola devam edebilirim?

Düşler ülkesinde yaşıyor olsam da gerçeklere tutkun biriyim.
Yalanlarla dünyayı çekip çevirenlere karşı dimdik durur bedenim.
Sanatımla sesimi çıkarır,
Notalarımla meydan okur zorluklara bestelerim.

Kimmiş o kuralları koyanlar, ben kendi kaderimin tek şairiyim.
Ne der el alem denen insanlar, ne fark eder, ben kendi dizelerimin peşindeyim.
Neymiş o sınır dedikleri, kimin sınırını ihlal etmekteyim?
Korkmuyorum o kapanlarınızdan, kıstıramazsınız, belki deli divaneyim.

Nerde varsa o aşılamaz denen duvarlar,
Kimsenin dediğiyle yaşamayı seçmedim okurlar.
En azından bitmemiş deyin yüreğiyle yazanlar,
Hepiniz duysun diye yazılıyor şu gördüğünüz satırlar.