Gelmedin Şiiri - Saadet Gökçen

Bugün de örttü karanlık perde semâyı,
Ben seni bekledim, sen yine gelmedin.
Seyrettim gökyüzünde artık gözükmeyen parıltıları,
Gözlerin de öyle parlardı, aklıma geldin diyeceğim de, sen zaten ordan hiç gitmedin.

Göçmen kuşlar geçti balkonumun önünden,
Sana selam gönderdim, belki hissedersin.
Hissetmesen de geçsem bir gün kalbinden,
Biliyorum ya, sen yine de gelmezdin.

Elimi uzattım sana, keşke tutmuş olsaydın,
Kavrasaydın zarif, kalem parmaklarınla.
Yapmadın, en azından gözlerime baksaydın,
Yine gelmeyecektin, başkalarına gittiğin kollarla.

Nasıl bir hüzün kaplar içimi, hatırlayınca kısık gözlerini ve belli belirsiz gamzelerini,
Tutamadım içimde işte, kızma bana, gerçi kızman için de önce dinlemen gerekirdi.
Sen bırak dinlemeyi, duymadın bile beni.
Tıkadın kulaklarını ve gelmedin, hiç gelmedin sevgili.