aciya doydum ekmegi doyasiya yiyemeden
dertlerle savastim daha kendimle savasmayi bilmezken
hayat hep kactin benden
bende kovaladim pesinden
simdi yoruldum pesinden gelmekten
git basimdan hayat ben biktim senden
artik caldin benim yillarimi
artik aldin bütün umutlarimi
git basimdan hayat benden aldin alacaklarini
bir günlük mutluluklari bile cok gördün bana
yasamimda hep dert verdin bana
sen bir gün olsun sevmedin bu insani
hayat sen ne kalpsizmissin yiktin bitirdin bu sevgi dolu insani
Daha doyamadan aldin Anami Babami
özlemlerle doldurdun hep yasamimi
hayat sen mahvettin kahrettin bu insaniiiiiii! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ¨¨¨
getir bana geri yasamak isteyipde yasayamadiklarimi
getir Anami Babami o gencecik tertemiz duygularimiiiiiiiiiii
hayat git basimdan mahvettin beni
sen hirsizssin caldin,beni en mutlu edenleri
kanmayacagim artik sana
yasayacagim istedigim gibi bu dünyada
al basini hayat git bamabaska diyarlara
git yeterki git olma hickimsenin basina belaaaaaaaaaa! ! ! ! !
Kenan KısaKayıt Tarihi : 15.4.2007 18:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bu siirin tek hikayesi var oda herkesin hikayesi! !
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!