Sen ne iyiliği ne kötülüğü dışarıda arama.
Vicdanına sor, o bilir tuz basmayı yarana
Bilirsin insandır, insanlığın düşmanı
Asırlardır böyleydi, suçlama Saddam’ı.
Hayvan öldürürse, karın doyurmaktır amacı
İnsan oğlu doysa da, hırsı verir bir sancı
Bu Dünya, ne Süleyman’a kaldı ne Ömer’e
Ne İnkalara, ne Sümer’e
Çekilen bunca acı, Ne de Siu’lara yabancı
Çok savaşlar yaşadı, Ademin oğulları
Tanrı bile terk etti, bu vicdansız kulları
Kim yok etti, sanki Hiroşima’yı
Belki barışın erdemini bilseydiniz
Açılırdı elbette, size insanlığın yolları.
Bazen hem sahip olur, hem de yok ederiz
Roma yı neden yaktı? Neron dedeniz.
Biraz ibret alsaydınız Atamız dan,
Yurtta BARIŞ, Cihanda BARIŞ olurdu DERSiniz.
Ankara, Aralık 2002
İrfan KayagilKayıt Tarihi : 28.11.2005 22:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!