Hırlıyor Şiiri - Kemal Berk

Eski nesil bir olmuş, geçinmiyor yeniyle
Birbirini sevse de, sürtüşürler yinede
Su üstüne çıkmadan, silahlar dillerinde
Büyükler öğüt verse, küçükler bak hırlıyor

Hepisi üç beş kişi, aynı eve yaşarken
Dillerde ayrı türkü, kavgaları yaparken
Kinleniyor yürekler, sabırları taşarken
Mitinge gider gibi, yumruk kalmış hırlıyor

Karı elde görünce, oda ister giymeyi,
Akşam eve gelince, koca ister yemeyi
Çoluk çocuk istiyor, her gün evde gülmeyi
İstediği olmayan, cümle alem hırlıyor

Koca gider işine, büyük baba kahveye
Kaynanayla gelinde, dalar kendi haline
Herkes içten kaçarken, uydururlar bahane
Akşam vakti olurken, gergin yüzler hırlıyor

İşçi memur işinde, maaşımız az diyor
İşveren sinir olmuş, daha fazla yok diyor
Sendikalar gaz verir, hele anlaşın diyor
Devlet kalmış arada, sinirlenen hırlıyor

Boy bacadan çıkınca, gönül sevda derdinde
Sevenler bir an önce, evlenmenin derdinde
Üç beş aya varmadan, boşanmanın derdinde
Evliliği bilmeyen hemen her gün hırlıyor

Mutluluğu arıyor, şehveti sevgi sanan
Sevgisiz yüreğiyle, parayla gönül alan
Riyakârlık yüzünde, hep ortada kalan
Çengelli köpek gibi, nasılda gör hırlıyor

Kema’eren Kemal Berk
24.12.2018/27.12.2020