Hırka Şiiri - Okan Savcı

O gece ay
Sulara inen beyazıyla
Yol açmıştı düşlerime!

Yine uyandırıverdi güz hüznü
Tam da yürümeye başlamışken sana doğru
Üstünde bir denizin
Elimde şarap şişesiyle...

Ilık gülüşünle yıkanmalıydı yüzüm
Ya da
İşe geç kaldığım sabahlardaki gibi
Bir bardak suyla..
Ama ben ilk kez
Küfürle açtım gözlerimi İstanbul’a

Bu sefer
Banka sırt üstü uzanmışım
Yıldızların çokluğundan olsa gerek...
Sabah,
Yalnızlığı sil-baştan tanımladım
Yorgun-argın uyanıp
Doğrulurken dinç bir ayrılığa..

Ve
Alabildiğine hissettim bu ağır yükü
Gece uyurken üstüme örtülmüş
Bir dilenci hırkasında...