"Hipomani..." Şiiri - Yorumlar

Şairim bu şiiri yazarken belliki bir duygu yoğunluğu yaşamaktadır ,insan hayatında bazan duygusallık bazan sıkılma gibi durumlar olabilir,bazanda işlerin yoğunluğundan dolayı kendine zaman ayıramayabilir hayatın üzerine yüklediği sorumlulukları biraz hafifletmek istemektedir dizeler öyle ustalıkla yazılmışki bu şiiri ben ayakta alkışlıyorum.MUSTAFA HOCAM..10 ANT

Şair bu; İçselleştirdiği, özümseyerek aklın ruhun imbiğinden süzerek kağıda döktüğü eserini sunmuş. Kimi zaman manik, kimi zaman hipomanik ruh hali ve şair her haleti ruhiyeye bürünür. Her okunduğunda her okuyan farklı yorumlar katar bu da şiiri biteviye güzelleştirmez mi? Tebriklerimle selam ve saygılar...

Çok Güzeldi..

Kutluyorum, şiirleşen duygu seli yürek sesinizi sevgili öğretmenim..
Yaşama sevinciniz hiç azalmasın dileklerimle..
Saygı ve Selamlarımla..

Ayazdan güç bela kurtardığım sürgünlerimi
Sarıp sarmaladım aşkla

Gidiyorum

Beni bağışla…

sevgili hocam bazen insan kendisini sorgularken nedenlere niçinlere cevap arar da bulamaz ya işte öyle bir günde düşğncelr karışır duygular karışırı zihn yorgunluğu bir ağırlık olaak çöker insnaın içine ruhum daralıyor derin ya işte böyesine bir ruh halinde çare bu ortanlardan sıyrılmak için kaçmak akla gelir sizde sonunda gidiyorum güçbela sarmaladığım aşkla diyerek nokatyı koymuşsunuz ne denirkei ben böyle anladım baika okuyanlar nasıl anlar bilememe anlam derinliğiolan düşündğren şiir ve güçlü kaleminiz kutluyorum

Gündemin kaosundan bir nebze de olsa uzaklaştıran şiiriniz güzeldi Gönülden kutluyorum Şiirinizden bahar kokusu aldım Emeğinize sağlık,iyi Pazar'lar dileğimle baki selamlar

Şiirin başlığı, bir teşhis gibi…

Bu teşhis, şairin kendine midir… şiiri atfettiklerine midir… belirsiz!... Belki her ikisi de…

‘dem’ burada ‘kıvam’ anlamında algılandığında duygularda bir belirsizlik, nedensizlik, rahatsız olduğu bir durum aktarılmak istenmiş…

Yağmur – kurbağa… ilintili sözcükler bir arada kullanılırken ‘an’ın şairde yarattığı izlenimlerde birçok şey bir araya harmanlanmış. Hem özlenen sevgili hem konuşan biri yerine konan yağmur… Yağmur, duyguların coşması için doğanın insan en büyük uyaranıdır… Yağma hızına göre duygulara yaptığı etki de hatırlattıkları da değişir… Ama daha çok hüzünlü çağrışımlara neden olduğu bilinir…
Çokluğu anlatmak içim kullanıldığında ‘kum taneleri’nin işlevi ve anlamı birden değişir… Şiar denizden kumsaldan zihnen uzaklaşarak çokluğun getirdiği önemi vurgularken aynı zamanda bunun sebep olduğu ‘önemsizleşme’ duygusunu yaşadığını da sezdirir bir taraftan…

Onu üzenleri paylaştığı için ‘bilmelisin’ diyor, ‘ağzı açık izleyen, kendilerini saklamaya çalışan ama yeterinde iyi oynamayan’ların eksiklerini kapamaktan’ yoruldum… Dizenin başına zamir sözcüğün konmaması anlam karmaşası oluşturmak için ve gerekenin üzerine alınması için yapılmış bir söz oyunu ouşturmuş… “Üstü/n/ü örtmekten yoruldu kollarım.”... Bu dize bence şiirin kalbi!…. Şiirin yazılış gerekçesi bu dizenin şifresinde saklı!..

Mevsimlerle yaşadıklarımızı eşleştirirsek kış, zorlukları simgeler… Bu zorlukların hırpaladığı duygular ölür, insan şevkini kaybeder. Verdiği yaşam mücadelesinden zar zor kurtardığı’ birkaç yeni başlangıç umudunu’ çıkınına sarıp uzaklaşmak istiyor şair… birçok şeyden…

Her şey gönlünüzce olsun Mustafa Bey, yeni başlangıçların gönlünüze göre olması dileğimle şiirinizi ve sizi içtenlikle kutlarım...

Saygılarımla...

oldukça duygusal ve güzel bir şiir okudum. keşke diyecek şeyler hissettim. nicelerine ant ++

Bırakmazlar ki insanı hiç kendi haline. Sevdasıyla, derdiyle, çıkmazıyla baş göz olsun, çabalasın, çalışsın kurtarsın elini, kolunu düştüğü çıkmazlardan. bırakmadıkları gibi üstüne üstlük, biraz daha bastırırlar ki başından aşağıya doğru, boğulsun enikonu çukurlarda. Güvendiğin insan da seni yalnız bırakırsa hele, ağartmaya çalışrken karanlıkları, depresyonlara girer kaybolup gidersin depresif maniklerde. Umutla beklediğin baharlara bile yorgun mu yorgun girersin, iflah olunmaz ne çare... tatil sabahında oldukça güzel bir şiir bana gayet iyi geldi. kalemine, yüreğine sağlık.

Kaç kez okudum şiirinizi sanki kendimi buldum her bir dize ayrı bir tat bıraktı ruhumda tebrikler hocam varolunuz

Ve nihayet nisan baharın kapısını araladı da
Kurbağalar yeniden buldu birbirini
Sustu ağlamaları

Ayazdan güç bela kurtardığım sürgünlerimi
Sarıp sarmaladım aşkla

Gidiyorum

Beni bağışla…


TEBRİKLER, TEBRİKLER, TEBRİKLER...