Hipokrat Yemini Şiiri - Akif Mete Bezirgan

Unut beni güzellerin güzeli
Uçururken gür saçını tan yeli
...........
Farklı farklı nesneleriz dünyadan
Sen çiçeksin,ben yağmurum semadan
..........
Uzaklardan sevdin ey yaban gülü
Şad eylemez seni çile bülbülü
..........
Hala yaşım yirmi dokuz sanıyorsun
Yıpranmış bir ruhu koşuşturuyorsun
..........
Hüngür hüngür ağlama sen ey perim
Canım tutuşsun yerine isterim
..........
Ter temiz bir menekşesin cilveli
Sensin rüya,sensin canların seli
..........
Tek seyir için yaratılmış bir canım
Onuruna alev alır her yanım
..........
Bırak beni masumane sevgim ile
Savurulsun küllerim bir nesim ile
..........
Unut beni, yaşa pembe günlerin
Dolduramaz yarınlarım dünlerin
..........
Tababettir mesleğim yok ötesi
Bir tabibin aşkta duyulmaz sesi
..........
Unut beni ey sırılsıklam seven
Kraliçeler ekmeği yemez yavan
...........
Bana aşkta ancak yakışır dağlar
Kalbim ancak o yamaçlarda ağlar
..........
Unut beni yaralarım içinde
Ufkun parlak; coştur neşe dilinde
..........
Amasraya alınca son teklifin
Perişan ruh nasıl bir izin versin
..........
Yaralı can düştü sancı döşüne
Amasraya davetin baş üstüne
..........
Yeminliyim,istesemde gelemem
Hipokratın yeminini delemem

Ankara 22 Mayıs 2006