Hilmi Yeter Şiirleri - Şair Hilmi Yeter

Aşka dur mu denir?
Gönül dinlemez ferman.

Kalbe sur mu çevrilir?
Göz görüp gönül sevdiği zaman.

Çocuklar!
Yapmacık dünyanın kuklaları mısınız?
Çocuklar!
Yalancı baharların acemi çiçekleri misiniz?
Ne bu heyecanınız,nereye varacak ömrünüz?
Yaşadıkça böyle ölü gibi diri diri gömülünüz!

modernlik,yatakta giyilmeyecek elbiseyi
sokakta giymekse....
modernlik,ne olduğunu bilmemekse...
modernlik,tarifsiz,tanımsızsa eğer....
ve buna ilericilik denirse...
üzgünüm ama; ben sapına kadar gericiyim....

Sensizlik ölümden beter,
Acılar içinde kaldım yokluğunla
Dön gülüm dön yuvana.
Dön gülüm çünkü sen;
Bana aitsin başkasının olamazsın.
Dön gülüm çünkü sen,

İns ve cinnin şerrinden.....
Şeytan-ı aleyhillanenin şerrinden.....
İns şeklindeki şeytanların şerrinden ve birçok şer odaklarından yayılan ateş dünyayı sarmış ve...

İnsanlar ağlamış, inananlar mutsuz....
Öyle bir hal almış ki dünya,doğmak serbest,yaşamak imkansız; ölmek bile yasak...

Seni sevdiğim,seni gördüğüm,
Seni bildiğim gün......
Hayatın yeniden başladığı gün.....
Çiçeklerin yeniden açtığı,
Ağaçların meyveye durduğu gün....
Seni gördüğüm gün,

Renk körü topluluklar,
Sizin gözleriniz bulanık.
Görüyor ya...
Ren körü topluluklar....

Yeşil giydim dinci dediniz...

İnce bir sızısın yüreğimde.....
Ne bileyim aşk....
Böyle olacağını,ne bileyim....
Unuturum sandım ama;
Sen beni terketmedin aşk.
İnce bir sızısın yüreğimde.

Ben seninle seninim.
Aşkın bırakmaz beni.
Yıkılır gideriz bu dünyadan.
Sevmek seninle güzel.
Ben seninle seninim sen benim.
Yoksa yıkılır gideriz bu dünyadan.

boşuna yazmışım...
aslında gerek yokmuş...
söylenmiş her şey artık,
söyleyecek söz yokmuş....
gerçekler söylemekle bilinmez,
çünkü saklı ve çokmuş...