Hilede çile varsa, ziyaya ziyan yazılır.
Ya dergah basılır, ya da mürşit asılır.
Tekkenin, takkenin kerameti kalmaz
Yörükün yörede, vallahi töresi olmaz.
Alim beride değilse, alem geride kalır.
Doğru yolu eğri, eğri yolu doğru sanır.
Kurşunun olacağına, kuruşun olsun.
Efe değil efendice, bir duruşun olsun.
Söz var can alır, söz var havada kalır.
Ya gözünü karartır, ya güzün kararır.
2021
Gece unutmaya çalıştıkça,
Ya rüyama, ya akıma gelir.
Yüreğim yanar hatırladıkça,
Yanan ateşime odun getirir..
2021
Alçak gönüllülük, alçaklık değildir.
Allah’ın huzurunda eğilenler diktir.
Yükselen, yerden ıradıkca küçülür.
Gerideki küçük, berideki büyüktür.
Küçük kavganın, büyük zaferi olmaz.
Gazanın kazası, gazabını unutturmaz.
2021
Candan seveni değil,
Saman yiyeni ararlar,
Sırtında semer, işte ehil.
Semere odun sararlar.
2021
Affetmek değil boş vermek benimkisi
Kendini, bilinmezlere bırakmak seninkisi
Sen alıştın, ben “sensizliğe” alışamadım.
Sensizlikle de, hiç mi hiç barışamadım.
Bazen yüreğine fısıldarım, oda duymaz.
Beni senden başka da, duymayan kalmaz.
Gözyaşım kurudu, ondandır bu “sözyaşım”
Yarısı bendeyse, yarısı sende diğer yarım.
Güzel seversen her şey güzel, bakmayı bil.
Ya sevdiğini sultan eder, ya zincire vurur dil.
Sensiz ne önemi var, olsa da başkalarının.
Sevgi mi, yoksa sergi midir gözyaşların?
Göze göz, dişe dişse gönüllerdir kaybeden
Kimi güler yüzlüdür, kimi de yüzüne gülen.
Cezası mı yok ölmeden yürek öldürmenin?
Kalbin acırken, sefa sürmesi o öldürenin?
Yazar Kiramen kâtibi, sorar Münkir Nekir?
Ölmüş yüreğin bedduası, bu ilahi adaletidir.
2013
Az söz, daha çok anlaşılır.
Aklına yaz, daha akılda kalır.
Sözünü keser, yürek kabarır.
Tatlı söz, yılanı delikten çıkarır,
İmalı söz, gocunanın içinde kalır.
Kötü söz, alelacele yerine ulaşır
Söz senettir, omuzdan baş alır.
Söz bıçaktır, yüreğini kanatır.
Söz kurşundur, candan can alır.
Sert söz aklını başından alır.
Cahil de söz, kuru gürültüdür.
Alimde söz, Allah'a götürür.
Delide söz, kendine güldürür.
Yalan söz, adamı tez öldürür.
2020
Ar damarı yoksa, üç kız kardeşin
Kanıdan ve soyundan şüphem var.
Kuduz it misali, tiryakisi her leşin.
Hırsızlık var, arsızlık var, yalan var
Küçük bir “ah”, büyük bir “eyvah”.
“Ah” alan, “oh” diyemez vallah.
2020
Çoğu acılara, dertlere ağlar beşer
Gözyaşları, aynı yoldan yüze düşer
Şifayı, dertlerimize deva et ya Rab!
Yoksa, bunca dertle halimiz harap.
Zaman ki, hayatımızdan çalmakta
Hayatsa bizden bir şeyler almakta.
Haset, Şeytanla başlayan ilk günah
Kıyamete dek, olmayacak mubah
Öfke, dizginini koparmış en deli at.
Ayaktaysan otur, oturuyorsan yat.
2020
Ne Üstatlar, ne küstahlar gördü bu düzen
Cahillerden çok, aydınları köstek oldu üzen
Kimi hain, kimisi zalimdi kuzu postunda
Teröristlerle kol kolaydı, satılık ruhları da.
Bir parmak bala kanıp, kırdılar kovanları
Anasından borçlu doğdu, vatan evlatları
Kimi dine, kimi dinsizliğe alet etti ihaneti
Kimi çakalları musallat etti, kimi de itleri
2020
Her şeyi boş verirsen, defterin boş verilir.
Su üstünde, toprak altında olan yükselir.
Secdeye eğilirse baş, ancak göğe değer.
Fırlayan okta değil, çekilen yayda hüner.
Elkızı elde, evlat belde, kardeş dilde çok
Yine girilecek kapıyı, çarpmadan çıkan yok
Hoş gelen boş gelse de, nahoş gelmez.
Dindar dildar olur da, kindarlık ne bilmez
Nefis; Her şeyi “hep bana, hep bana” der.
Yürek; “Derdi de, acıyı da” der “bana ver”
Yaşadığın an, atiyi kemiren yarınki gündür.
Geçmiş bugünün dünü, yarının bugünü dür.
2000
Uğur Musab Şahin
Kayıt Tarihi : 22.4.2021 00:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!