Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Hayatı dolu dolu geçmiş,yaşamış sayarken kendini,birgün herşeyin ne kadar boş olduğunu anlatıveren,gerçek dopdolu olanın ne olduğunu görüverdi.O gün yeniden doğdu.Pervasız, kelle koltukta biriydi aslında ama korkak mı korkak, karınca mı ezdim diye ardına bakan biri oluverdi birdenbire.Hayatın ne olduğunu anladı anlamasına da kendisi için yaşarken bıraktı kendisi için yaşamayı. Artık başkaları için yaşıyor.Hayat bitti.Onlar mutlu olsun.Arada isyan ediyor, aslında hep isyan ediyor,bazen kendi için ...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!