Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Hayatı dolu dolu geçmiş,yaşamış sayarken kendini,birgün herşeyin ne kadar boş olduğunu anlatıveren,gerçek dopdolu olanın ne olduğunu görüverdi.O gün yeniden doğdu.Pervasız, kelle koltukta biriydi aslında ama korkak mı korkak, karınca mı ezdim diye ardına bakan biri oluverdi birdenbire.Hayatın ne olduğunu anladı anlamasına da kendisi için yaşarken bıraktı kendisi için yaşamayı. Artık başkaları için yaşıyor.Hayat bitti.Onlar mutlu olsun.Arada isyan ediyor, aslında hep isyan ediyor,bazen kendi için ...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!