Yaşlı gözlerim kaldı beninde
Ben; Leyla oldu gül sinende
Gözlerim kör Mecnun
Ben sende sen bende kaldın.
Gördüğünü sanan körlere,
Gülümü anlatsam
Renkleri seçemeyen körler
Benim al'ımdan ne anlasın.
Yürümüyor,uçuyorum desem,
Benden isterken, hem mazlum hemde şekerdin
Nerden bilebilirdim,kendine yer edindin
Bilmeden mertebeni aptal aptal söylenirsin
Haberim yok,malımın ortağı olmuş teres.
Kelimeler yetersiz kalıyor
İfade edemiyorum kendimi
Gözlerin konuştuğu bir Dünya arıyorum.
Öylesine doluyum ki,
Beynimde sorular dans ediyor
Soramıyorum,çıkamıyorum.
Hayat yaşadı beni,ben yaşadım derken
Savurdu güllerimi,daha gözümü açarken
Kışta gördüm kendimi, baharları beklerken
Diyarbakır surları zindan oldu bana.
Kapatılan musluğun son boğumundayım
Hiç birgün başım okşanmadı
Ya başıma fiske ya enseme tokat
Bayramlar hariç diyeceğim
Bazende o zaman.
Okulda,sıkıldım çişim geldi demeye
Başıma tokat o zaman
Ben!
Sürekli el değiştiren Dünyaya
40 yıl önce ekildim.
Yok, insansın diyorsanız
Neden yüreğim nadasta?
Her fırtına yüzüme vurdu
Men çerçimiyem,çerçicimiyem
Diyar,diyar gezer tasa alıram
Sepetım doldu gam yüküyle
Bir dirhem olsun satamaram.
Men bağmıyam,bağvanmıyam
Aslında yoktur meşrebimde işi havale etmek
Görünce haramzadeliğini,nemümkün seninle başetmek
Yaşayacağım ilahi kudret yetti deyinceye dek
Havale mercii ya bana yada sana verecek.
Tasalanma elbette gideceksin
Şu makinaların uğultusu içinde
Bir melodiydi sanki sesin.
Sensizlikte,
Belkide örümcekler bağlayacak
Tablolardan çıkardığın canlı çicekler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!