Döküldü sular
Başımdan aşağı
Ayarında tuzu sandım,yandım...
Bir güneş gördüm
Suda kırıldı önce
Sonra kayboldu
Hasır sepet dolusu…
Yarışırdık, yeşil çayırlarda
Atıp taşları, ulaştırırdık ufka…
Şimdi çarpıp beton binalara
Dönüp kırmakta bütün hayallerimizi...
Sana doğru...
Kırık pirinç tanesi
Hasarında zamanlar...
Muson yağmurlarıyla
Yıkanır kuraklıklarımız...
Masal bahçesinde kaybetmiş
Ayakkabısının tekini
Tabanında
Çakıl taşlarının gerçekleri...
Dursa kanar
Yürüse nereye...
İntihar etmeyi düşündürdü hep
Başka şairler gibi yaparsa
Şair olacağını sanırdı...
Allah’tan, Allah’tan korkardı...
Allahsız!
Gecenin nemi
Buğular gözlerimi,
Gül dalına
Örümcek örmüş perdesini,
Bir camın kafesinin arkasında
Bedenim,
Artık Yeter... kadın cinayetleri son bulsun!
Özgürlük Dediğin özlenen andır
Varsayılan ama zor alınandır
Uğruna delice hep yanılandır
Bedeli Uğruna ne canlar gitti...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!