Bu gün, on Ağıstos ikibinbeş.
Bugün sokakta bir Kadın gördüm.
minnacık Köpeğini göğsüne bastırmış,
tekbaşına, umursamazca, birazda ürkek…
ilgimi çekti, baktı bana boş gözlerle…
Göz göze geldik, boşlukta buldum kendimi…
o ucsuz bucaksız,
sırrı kendinde gizli kainat.
Bir gün sende yok olacaksın.
Tıpkı bir anda var olduğun gibi.
Sırrını kendinle alıp götüreceksin.
Kalbimin gözyaşlarıdır,
damla damla memleketimin,
dağına taşına, ovasına, şehrine,
bahar yağmuru gibi tane tane dökülen.
Yeşerecek, yeşerecek, yeşerecek Umut,
Nan(Ekmek):
Nan nimmetir, yaşamın kaynağıdır.
Çocukluğumuzda bir parça Nan,
yani ekmek, yerde görsek,
onu üfler, temizler, öper, anlımıza götürür,
sonra da ayak altında uzak,
Dans eder Rüzigar
Sağa sola salınaraktan....
Sarar teni en ücralarından...
Ayak uyduran Rüzigarın
şiddetinden dansına....
İşte o bir An,
yaşanmış bir An,
sadece bir An.
Aşk ile, duygu ile, his ile,
Yaşanmış bir An.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!