Mekansız ıssız katıksızım dinmiyor sızım
İsyankar değil niyazkarım belki de halaskarım
Hapsedilmiş ruhuma dizginlenmeyen aslanlar
Peyderpey erimekte en derin duygular
Kaç parçaya bölünsem bitmiyor hafakanlar
Dost ve yoldaş oldu buhranlar
bu sıralar...
sonbahar hüküm sürüyor
baharın esamesi bile yok
çiçekler açmak için pek ürkek
yapraklar kendini bırakıveriyor rüzgâra
direnmeden kavga etmeden
gönül yapraklarım döküldü birer birer
ne yöne baksam hazana ermiş yürekler
üşüyen kalbimin ısınmadığı günler
yetmezmi bu cevelan bitmezmi bu devran
...
yaş kırka dayandı ruh doksanmı yüzmü bilmem
Yüreğin burkulmasın çoçuk
Tek ağlaman;nazdan olsun
Gözyaşını daim silenin olsun
Sevincin,kahkahan daim...
Yüreğin incinmesin çoçuk
Yollar sarpa sarıyor
sokaklarda bilinmedik yüzler
Tanıdık bir tını bile yok
Güz gelmiş
Bahar gizlenmiş
Hasret vuslatı hapsetmiş
kalemimin güçlü olduğunu düşünsemde kalem de lal oluyor bazen kalpteki zihindeki dökülmüyor satırlara ,dizelere oysa kalpte kalan söküp atılamayan ve zihne yuvalanmış o kadar
şey varki vakti durağı gecmiş son gardanda kalkmış o tren yazsan anlamsız sussan yerinde ne diyordu Cahit Zarifoğlu bitti o şiir başka misra
gerekmez...Dünyanın keşmekeşi yorgunluğu yılgınlığı sürüklüyor insanı sel sularının çer çöpü sürüklediği gibi kah boğmaya çalışıyor kah nefesler ikram ediyor. Burası dünya diyor vaaz
eden imtihan meydanıdır mükaffat yeri değil
insan akvaryumdaki balıklar gibi
kah sola tos kah sağa tos umudun bittiğe yerde değil sabrın renk değiştirdiği sıradanlaştığı yerdeyim başa geleni ızdırar halileyle cebirle kabulleniş ve belki de umursamazlık ne olursa olsunculuk...
Bir harfin bile yeterdi, bana gelen
Bu kadar yakınlık varken uzaklık mı kader
Sevilene varmamakmıymış keder
Halim tavrım her şeyi sana beyan eder
Baş göz üstüne der elbet giderdim
Gurur değildir vazgeçişim .
Bana eşkiya desin nadanlar
Bana kara çalsın kendini Ak sananlar
Beni Allah'ın sevdikleri sevsin
Onlara alkış tutsun güruhlar
Su kıymetli, ey can
Sevmek ebedi mi ?
Mutluluk çileli ey can
Vefa yeterli mi?
Sevda dumanlı dağ ey can
Gönül gerçekçi mi?
Kalbimin tüm odacıklarında ümit barındırıyor
Geçen yılarda ömrümü tüketip bitiriyor.
Namluya sürülecek kelimelerim birikiyor
Zaman amansız zırhını kuşanıyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!