Hikmet Çevik Şiirleri - Şair Hikmet Çevik

Bekleme beni guzelim bekleme artik
Bakma sakin yollara gelirim diye
Sorma uçan kuslara esen ruzgarlara
Ben artik topragin bagrina yattim

Inledim yillarca kara bahtima

Kana dayanmaz yüreğim ben kan dökmem
Yerdeki karıncayı bile,üstüne basıp ezmem
Bırakın tavuğu,kırmızı karpuz bile kesmem
Üzümün kanıymış şarap,artık şarap da içmem.

Bir firtina koptu yuregimde
Kayboldum enginlerinde mavi gozlerinin
Bahari optum al dudaklarinda
Kavruldum sicakliginda beyaz teninin

Bir yaz gunesi dogdu içimde

Gitmek değil beni korkutan
Bir gün nasıl olsa gidecek değil miyiz
Ama yapacak daha çok işlerim var
Uzun yıllardır göremediğim canlarım var
Hiç gerçekleştiremediğim hayellerim...
Söylenecek aşk şarkılarım...

Birgun gelecek oyle perisan olacaksin ki
Titreyen dudaklarinda beni sayiklayacaksin
aglamakli
Nemli gozlerle beni hayal ederek kahrolacaksin
Tipki benim, seni dusunurken kahroldugum gibi
Vurarak basina yumruklarini haykiracaksin

Sevgiyi gordum...
Kararan ufkun uzerindeki kirmizi isikta
Karlarla kapli daglarda açan kardelenlerde
Lapa lapa yagan kartaneleriyle
Yeryuzune inen beyaz bir melek gibiydi
O sendin.

Solmuştu yüzü...
Sarı bir çiçeğe benziyordu
Zeytin yeşili gözlerinden süzülen yaşlar;
Solgun pembe dudaklarını ıslatıyordu

Kimdi bu güzel kadın? ..

Mehtaplı gecelerin ay ışığında
Aydınlık yollardan gel bana doğru
Gönül gizli aşkının kara yasında
Aç kollarını koş bana doğru
Laleler papatyalar açtı kırlarda
İlkbahar yelinden es bana doğru.

BEN
Ne sağda ne soldayım
Ne önde ne arkada
Ben hakkın yanındayım
Hak benim yanımda
Ben siyağın üstünde

Ask yagmurlari yagiyor pembe bulutlardan
Yine islandi gonlum oldu sirilsiklam
Tasti sevda irmagi yuregime çagladi
Akip goz pinarimdan yagmurlara karisti.