Hikmet Aslan Şiirleri - Şair Hikmet Aslan

Gözlerin gönlümü manyak eyledi,
Aklımı başımdan alıp ta gitme.
Her bakışta neler neler söyledi,
Ruhumu özümden çalıp ta gitme.

Gözlerin sürmeli, eller kınalı,

Sanki tam 20 yıldır,
Sana gel, gel diyorum.
Sevinçten kudur, çıldır.
Sinemi del diyorum.

Gözlerini bana sun,

O ela gözlerin benzer güneşe.
Ben gibi yanmadı Mevlana şemse.
İnsaf et gönderme beni ateşe.
Hicran Yarasına bulama beni.

Kıymetin çok büyük değerini bil

Seni içimde sakladım yıllardır,
Bir sır gibi kendime de gizledim,
Kalbimde saç olsa tek tek yolardım
Yolunu, gelirsin diye gözledim.

Kaç mevsim geçti de sustum içimde,

Akıl karı değil seni sevişim.
Gelsen gelmesen de seni sevdim he.
Ben Aşkınla bir divane Dervişim.
Her gece sinemi böyle dövdüm he.

Kırk yıl düşünülse konduran olmaz.

O'na vurgun bendeniz; Hikmet Aslan,
Gönlüm yusuf yusuf atar Züleyha,
Bu deli yüreğim tavrına hayran,
Beni zindanlara atar Züleyha.

Topla kadınları elmalar dağıt,

Yapraklar dökülmüş, dallarım çıplak,
Mevsim bahar degil artık hazandır.
Nereye el atsam verimsiz toprak,
Şehrin ortasında gönlüm zozandır.

Türkümü çaldılar sazım kırıldı,

Niye sustun sevgili,Ne haldesin bir bahset
Çılgın kan dolaşımın ne durumda bileyim.
bu yüreğin kulağı senin sesine hasret,
Bir ses versen sesime, öl desen de öleyim.

Bakışlarını yalnız bana dik bana hasr et,

Çeketim omzumda gitmeye Hazır,
Tavır içindeyim bu yaştan sonra.
Dünya güzelleri olsa da nazır,
Kahır içindeyim bu yaştan sonra.

Hiç bir naz çekemem tribe yokum,

Bu gün biri evli bir kadına aşık olduğunu söyledi.
Dedim: eşinden ayrılmasını şart koş.
Dedi: bunu ona diyemem. Zor durumda kalmasını istemiyorum.
Dedim: daha büyük bir zorluk sizi bekliyor.
Dedi: onu çok seviyorum ne yapayım.
Dedim: onun canını ne yakar biliyorsan onu söyle. O senden vazgeçer.