Bana sevda deme yeter.
En koyusunda geçmişim.
İçim mezarlıktan beter.
Azrail’e rest çekmişim.
Sevgi dersen, işte omuz.
Hoş geldin ey çalıkuşum,
Nerden anladın çalıyım.
Kondun bitti kalpte kışım,
Sığın bana, ben çalıyım.
Yüreğine memur ettin,
Hiç beklemiyordum seni,
Nereden çıktın karşıma,
Yandığım kadar yanmışım,
Sen de yandın ateşime.
Kırılmış hayat direğim,
Kimi seversen sev önce beni sev
Gözlerin parlasın bana bakarken,
Koynuma Usulca gir sabah erken,
Kimi seversen sev önce beni sev,
Ben aşka doymayın canavar bir dev
Bedeninden bana ne ki güzelim,
Bana senin tertemiz ruhun lazım.
Ver elini meydanda bir gezelim,
Ne farkeder gah güzde gahi yazın.
Sana özgü tebessümün, gülüşün,
Benim seni sevişim hep çocukçaydı,
Heyecan verirdi en küçük hamlen,
Derya görünürdü minicik damlan,
Benim seni sevişim hep çocukçaydı.
Tam Yirmi yıl aklımı rafa kaldırdım,
Peştemalla sokağa fırlayan
arşimend gibi bir Halim vardı,
buldum buldum diye
deniz sahiline koşarken,
aşkın kaldırma gücünü keşfetmiştim.
Aşkın;
Sevgili boynunu eğmesin diye,
Rüzgarda titreyen muma dönmüşüm.
Ayağına bir taş değmesin diye
Toprağa dönmüşüm kuma dönmüşüm.
Şöhretim ulaşmış yedi cihan'a
Nasıl yaptın diye sorup kendime,
Başımı taşlara çalıyorum ben.
Gururum onurum hep lime lime,
Gönlümü sokağa salıyorum ben.
Her sinede sevgi hem gayet mümkün,
Yalnız kadınlar değil, imrenir tüm melekler,
Gülerken yanağında beliren çizgilere,
Gülüşünle yakarsın, hep tutuştu etekler,
Bakışların hükmetti içimde sezgilere.
Sekerek yürümeyi senden öğrenmiş ceylan,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!