Hikmet Aslan 2 Şiirleri - Şair Hikmet As ...

Hangi renkti gözlerin,
Saçların gül kokar mı?
Tebessümün öldürür,
Bakışların yakar mı?

Nasıl bir şey endamın,

Düşünüyorum da
Şu an ne yapıyorsun
Mutfaktaysan…
Ya patlıcan oturtuyorsun,
Ya imam bayıltıyorsun,
Ya da karın yarıyorsun.

Çehre asık, sima üzgün,
Beniz soluk, gözler küskün,
Bıyık gitmiş, sakal düzgün,
Bak resmime üzgün üzgün.

Tıraş olmuş saçlar yatık,

Uykumun içine ettin sonunda,
Bir sağa bir sola döndüm de durdum,
Boş bir yer belirdi seni koynunda,
Sen sinene sardın bense kudurdum.

Kapalı gözlerim resmini çizer,

Allah'ını seversen parmak basma yarama.
Beni kendi Halimde beni kendime bırak.
Kendimle savaştayım, girme benim arama.
Halim düşman başına, bütün dostlardan Irak.

Hiç kimseye değildir, benim kendime kastım,

Gözünün rengini bilmeden daha,
Gözünün yaşına vurulmuşum ben,
Kırk yılım hep gece çok var sabaha,
Düşüme, rüyama darılmışım ben.

Gözlerin hükmetti, ben oldum esir,

Kütüklüklere kırık bir sevda
Şarjörlere hasret mermisi doldurdum
Bana öyle kopmaz bir kanca taktınki
Her gece alemin nöbetlerinde durdum
Sensizliğin nöbeti üç beşi geçti

Beni sevdiğini söylemene gerek yok,
Madem seviyorsun o halde bir şeyler yap,
Bir kitap oku, ne bilim
Bir şiir ezberle,
Ya da bir fıkra öğren,
Beni sevdiğini söylemene gerek yok,

Yalnız kadınlar değil, imrenir tüm melekler,
Gülerken yanağında beliren çizgilere,
Gülüşünle yakarsın, hep tutuştu etekler,
Bakışların hükmetti içimde sezgilere.

Sekerek yürümeyi senden öğrenmiş ceylan,

Aşkına mevlanayım,
Sana fır dönüyorum.
Güneşte pervaneyim,
Zuhalde yanıyorum.

Dilde Mevlana sözü,