Hikmet Aksu Şiirleri - Şair Hikmet Aksu

İki kartal gördüm karlar altında
Enseleri aslan yelesi gibi
Aç-biaç konarda kalkarlar yola
Bir ufak serçenin kölesi gibi

Bu kış günü ıslak telesi tüyü

Doğadır babamız hem de anamız,
Doğayı sevmeyen insan değildir.
Verdiği nimetle olur kanımız
Doğayı sevmeyen insan değildir.
********Bünyesinde türlü çeşit yiyecek,
********Kaynağından gelir berrak içecek,

Hasret gözlüm, ay doğdu da neredeyse aşıyor,
Zifiri karanlık çöktü, ne mani var gelmezsin?
Bilesin hüznü tutamam yüreğimden taşıyor
Perde perde ağıt yazdım, ne mani var gelmezsin

Sabah yıldızıyla erdim gözüm açık şafağa,

Sana bu milletin
Sevda rüzgârları yetmez mi?
Neden üzgün ve de durgunsun?
Dalgalansana!

Bilmez misin?

Bak evladım! Gideceğin şu yollar,
Dikeni var, çakılı var, taşı var.
Her gözde aynı değildir boyutlar,
Metrobu var, miyopu var, şaşı var.

Bir bakarsın yeşeriyor dağ bayır,

Güya yaşamaya geldik
Çile çekmiş çeper kardaş
Neler duyduk neler gördük
Kuş bakışı süper kardaş.

Doğduğum günden şaşarım

bir silik resim deme,
dizilen anılardır albümüne.
bütünleşir usunda süreç,
dostlar dostça,
dostluklar insanca
omuz omuza.

Gidişin üzüntüm, dönüşün neş'em,
Elbet anlıyorsun duygularımı.
Yaşarım, sesini duysam bin âlem,
Hiç anlamıyorsun sevdalarımı.

Nefes olup aksam ciğerlerine,

Ufacık şeymişsin hey koca dünya
Dünya kadar sevmek, sevgisizliktir.
Ne verdin, ne aldın bunca insana?
Bu kadar küçülmen verimsizliktir.

Her adımın, ölçüsüzlük mimarı,

Tarih bin yetmiş bir Ağustos ayı,
Tüklüğe son vatan olmuş Türkiyem.
Küheylan sırtında geçip Asya'yı,
Dünyaya bir fermen salmış Türkiyem.

Selçuklular ile yücelmiş soyum,