Gecenin en sessiz yerinde
bir cümle düştü dilimden:
"Biz, tamamlanmamış bir halkız."
Sen sustun.
Ben sustum.
Dağlar konuştu aramızda.
Bir yarım heceydik biz,
bir yarım ağıt,
bir yarım sevda.
Ne zaman ki gözlerin
bir sürgün gibi bakmaya başladı,
anladım:
hikayemiz yarım kalacak.
Toprak suskun,
dil kırık,
tarih eksik yazılmış.
Bir çocuğun adını unuttuk mesela,
bir annenin duasını,
bir halkın şarkısını.
Ve şimdi,
her sabah uyanınca
bir eksiklik çalıyor kapımı.
Sen misin, ben miyim,
yoksa biz mi hiç tamamlanmadık?
Burhan GÜLER
Kayıt Tarihi : 14.10.2025 23:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!