Sizlere gerçek yaşanmış bir hikaye anlatacağım. Dinlerken sanki kalbime ve ruhuma bir ders gibiydi.Çevremde onca yalnış evlilik içinde olan insanlar gördüm,eminim ki sizlerde görüyorsunuzdur...
Anlatan Kadin 85 yaşında bir Alman ve kocasi da 86 yaşında oda alman hausmeisterlik yani bir nevi kapıcılık bina sorumlusu gibi bir iş yapiyorlar ve tüm kurdukları işleri dükanları 4 çocuklarına vermişler ,bunlar da artık sadece hesap kitap işine bakıyorlar.
Iyiki tanimisim denilecek türden 2 insan .
Bir fincan kahve eşliğinde edilen sohbette hayat vardı..
Yaşlı nine kaç yaşındasın dedi 29 yaşındayım dedim.
Oda bir iç çekti gözleri daldı uzaklara kısa bir sessizliğin ardından başladı anlatmaya ,dinle dedi ... dinledim...!!
Ben 29 yaşında hayatimin en büyük acısını yaşadım , kalbim ruhum yerle bir oldu , uykularım yokoldu gözlerim yaştan kurudu..
Neden ? dedim .
Eşim öldü kanser hastasıydı.. uzun bir mücadele sonucu onu kaybettim , ben 8 aylık ogluma hamileydim kızım da 2 yaşındaydı henüz . .
Daha sonra kendimi toparladım ve, artık sen dimdik ayakta durmalısın dedim kendime ve oğlum doğdu , çok mücadele verdim onları yalnız büyütürken , kamyon söförlügü bile yaptım , 40 ton kamyon kulandım 1,50 boyumla minicik cüssemle..
Ailem ve çevrem çok güzel bir Kadınsın neden Evlenmiyorsun dediler .
Hayat böyle yalnız geçermi dediler .
Oysa ( ben Erkek heryerde bulurdum ,Erkek den çok ne vardı , genç ve güzel zeki bir kadındım , Ama bulamıyacağım birşey vardı oda Bir erkek değil iki öksüzüme iyi bir baba iyi bir insan , işte beni düsündüren buydu ki çocuklarım herşeyden önemliydi. onlar beni ayakta tutan sevdiğim adamdan bir parçaydılar .
Ben aşık olacağım birini veya zevki aramiyordum . eşim öldüğünde gördümki hayat bir anlık, bir nefes..hepsi bu.!
Ben sadece çocuklarım da olan o boşluğu sevgiyi şefkati doldurabilicek biri istiyordum. Bu yüzden 8 yıl çocuklarıma yalnız baktım … tâ ki Manfred birden hayatıma girip diğer yarım olana kadar.. bu Kaderimdi.. !!
Gelelim şimdi ki eşine ikiside birini çok seviyor ve hep diğer yarım diye hitap ediyorlar birbirlerine .
50 yıldır evliler .
Eşininde iki çocuğu var iki oğlu ve onun da eşi kanserden ölmüş oda çocuklarına tek başına bakan bir babaymiş sonra bunlar evlenmis ve 4 çocuğa beraber bakıp büyütüp okutup evlendirmişler.
Şimdi boy boy torunları var .
Ve birlikte kazandiklari herşeyi 4 çocuğa esit paylastırmışlar . Kadın onlara anne olmuş adam onlara baba . Aynı kaderi yaşamış birbirini bulan bu iki insan..! Bugün eşinin artık herşeyi unuttuğunu ve çok hasta olduğunu anlattı eşine bir kitap hazirlamiş ve içine bu bizim evlilik günümüz diye resimli yazılar yazmış Kadın, bak bu bizim oğlumuz şuan evli iki çocuğu var yada bunlar bizim köpeklerimiz hep sen gezdirirdin oysa onlar hep benden gezmek isterdi diye ona anılarını tazelemek için yazmış.
Gerçekten şimdi ki devir de bunlar ne kadar aranan özlenen şeyler oldu malesef değilmi..
Gerçek aşkı sevgiyi iyi gün de kötü gün de yaşayabilen kaç çift kaldı.
Çok üzücü böylesi sevmelerin evliliklerin artık nadiren görülmesi ve malesef neredeyse yokolmaya doğru gitmesi..
Diger yarım demek diyebilmek .
(Meine andere bessere Hälfte. )
Diğer yarısı olabilmek birinin ve birlikte ancak tam olabilmek ...
Umarım kalbi sevgiyle atan herkes birgün diğer yarısını bulabilir..işte herşeyin üstünde bir zenginlik ve en güzel mucize budur ..
Ömür zaten hep yarım olan yanımızı tamamlamanın arayışı değilmidir..
Sevgiler ...!
m.z
Kayıt Tarihi : 10.12.2023 17:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!