Hikaye Sevdiğim Şiiri - Süleyman Karacabey

Hani sevdiceğim hep anlatırlar ya
Bir varmış bir yokmuş diye başlar çoğu zaman,
Kimi zaman bir hikaye kimi zaman bir masal,
Hep çocuk kulaklarımızla dinlerdik pür dikkat,
Kimi zaman dedemizden kimi zaman ninemizden,
Hayal alemine dalar masallarda yaşardık.
Hani hatırlar mısın kaf dağının arkasını
Tüm haşmetiyle yaşayan Zümrüt-ü anka kuşunu
Uzakta kaf dağının arkasında bulunurdu hep,
Ne muhteşem anlatırlardı ona ulaşmayı
Çocukluk ya işte hep ulaşmayı isterdik,
Hayallerimize kavuştursun diye bizi,
İşte sevdiceğim;
Çiseleyen karların ak döktüğü saçlarımla,
Yokluğunla ızdırap içinde yaşadığım zamanda,
Deli rüzgar gibi hislerimin sana uçtuğu günde,
Hayal alemine dalıyorum senli duygularımla,
Bir varmış bir yokmuş diyen yok artık
Masallarda yaşayan çocuk değilim şimdi,
Ama sen sevdiceğim;
Zümrüt-ü anka gibi halen uzaklardasın
Sana kavuşmak hep hayal hep hayal,
Bir varmış bir yokmuş diye anlatılırsın,
Gönlümde yüreğimde, düşlerimde
Bazen bir masal olursun duygularımda
Bazar bir hikaye olursun ruhumda,
Artık hikayemde masalımda sensin benim,
Bazen hislerimden bazen göz yaşlarımdan dinlerim,
Hep seni anlatır seni söylerler bana,
Senin sevdiğin bir varmış bir yokmuş
Diye başlarlar artık anlatmaya
Anlıyor musun masal sevdiğim hikaye sevdiğim.

Süleyman KARACABEY
(Azabi)