Hikaye İki Şiiri - Vasih Moyan

öptü cesedini hafiften yanındakinin
ve kapattı urbasıyla yüzünü
vurulan o da olabilirdi hani
irkildi birden
-uzandı makineliye-

teller geçilmeliydi çarçabuk
sonra
hazırdı elde bomba
ve bacağı kırmızıca öksürdü
geriye dönüp sürünmeliydi
-sarıldı makineliye-

bir şarkı okuyordu içinden
sessiz
hayır! belki de marştı
canı tütün içmek istiyordu ısrarla
tekrar döndü cesede
utandı
-baktı makineliye-

-tandır mıydı şu duman duman
ne güzel kokardı şimdi buğusu ekmeğin
bebeler duvar dibinde sidik, yalınayak
kızarmış , mendilsiz burunlarıyla

canı viski istedi birden
ve sol cebinden bir kadın düştü
-tükürdü makineliye-

kırıldı süngü
sürüldü çiçek namluya
ve sustu kurşun
babalık yaptı çınar söğüde
sarıldı asker askere ağlayarak
tütün uzattı denizciye piyade
ve ateşini istediler topçunun
halay çekeceklerdi şu potinler olmasa
su içip mataralardan
türkü çığırdılar bir ağızdan
alışılmadık

evde olası geldi bir an askerin
durdu
dipçiğini
miğferini yere vurdu
-çatladı süngü-
maketini düşünüyordu mutluluğun
-gülümsüyordu-

örüyordu saçlarını kız, yandan iki püskül
bir kuş cama bakıyordu
eli elindeydi genç kızın
-mutluluk soyunuyordu-

geçilmeden daha teller
kucakladı askeri kadın
ve bir gül açtı kırmızı
-kırıldı süngü-