Ya ben şair değildim, ya da sen böyle güzel...
Demek, demek ki: üç yıl,seni hiç farketmeden
Ruhunu hissetmeden, ne garip; yaşamışız...
Denizi, bir yerinden delmiş ve boşaltmışız...
Şimdi, sedef kakmalı kayıklar kumsallarda
İzleri denizlerin, kırık dökük kürekler..
Balıkların gözyaşı, çiçek açmış dallarda
Pullarıyla süslenmiş uçuşan kelebekler...
Şimdi Kainat mahzun.. ortasında yalnız ben..
Semalardan uzanmış bir dal gibi, ölümü
Tuttu tutacak elim, son çiçek soluyorken...
Sessizce çözülecek, ömrümün kördüğümü.
Yıldızların sessizce aktığı vadiler mi?
Sonsuzluğun kanatlı atları geldiler mi? ..
Ya ben şair değildim, ya da sen böyle güzel..
Demek, demek ki: üç yıl,seni hiç farketmeden
Ruhunu hissetmeden, ne garip; yaşamışız...
Denizi, bir yerinden delmiş ve boşaltmışız...
Kayıt Tarihi : 29.10.2005 13:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!