-I-
Dağların kızıydı, yitikti
Seherde vuruldu, gördü
Dünyanın büyüklüğünü.
Düşündü durdu esrarını.
Elindeki zeytin dalının.
Kuma yazdı tanelerini.
Kızıl güneş yoksulluğu,
Dolunay öksüzlüğüydü.
Dağlar soğuk yalnızlığı.
-II-
Dağların kızıydı, masaldı.
Çatlamış ve yıllanmış,
Dört duvardı tek sığınağı.
Kuş sesi, fesleğen kokusu
Yoktu başka varlık teması.
Gözleri görmezdi yaşamı.
Kırmızı şeftaliye dokundu
Geveze sıçanları duydu.
Kıskandı şeftali ile sıçanı.
-III-
Dağların kızıydı, vuruldu.
Kırlangıç bekleyen avcı,
Sapladı göğsüne kurşunu.
Akan sular yandı tutuştu.
Kırlangıçların kanatları
Kurudu yaktı kendini.
Öyle anlatıldı Toroslarda
Dost oldu külleri dağlara.
Dağların kızıydı, masaldı.
Kayıt Tarihi : 6.3.2009 17:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!