Derdi ummana düşmüş
Kuşun kanadında bir ab-ı umut
Gülşende asılı bir salkım üzüm
Güneşten damıtmak ister de balını
Yaprağın gölgesinde demler acıyı
Çığlık çığlığa gelmiştir
Örste dövülmüş
Suda dinlenmiştir
Toprağın tavı bilinmez her zaman
Bilim de kar etmez, müneccimliğinde
Ekersin, bazen yüz verir
Bazen de diktiğin çürür
Pişmanlıklarında olur ferahlıklarında
Dur, çüş bilmez yıllar
Geçip gider dörtnala
Damakta kalır ekşimsi bir tat
Anlamı sağaltayım dersin
Beceremezsin
Çekip gitme vaktidir
İzini sürse de anılar,
Arkadan onlar da gelir
Geride kalır sessizlik
Aralık 2020
Ali Türer
Kayıt Tarihi : 4.12.2020 11:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kuşağımım yaprak dökümü başladı. Her birinin ardında bıraktığı dolu dolu bir hikaye var. Gün gelecek onları hatırlayan olmayacak. Ama henüz gün o gün değil. Bu kuşak o dostların anılarını yaşatacak. En azından arkasında bıraktığı kuşak ardından gelinceye kadar.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!