Mor bir menekşeydi boynu hep bükük
Yardıma çalışmıştı hep biri
Ama elinde değildi
Su verirken hep zehirledi onu
O şimdi üzgün güvendiği tek şeyin
Ona zehir verdiğini biliyor.
Ve o kişi zehrine lanetler okuyor.
Menekşenin onu affetmeyeceğini bile bile
Acı çekiyor
Zehrinden bir kurtuluş arıyor...
Kayıt Tarihi : 20.7.2004 14:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!