-Hikaye-2- ANLAMLI VEDA Şiiri - Filiz Kayan

Heyecanla eşini aradı arzu..haberi vermek için daha fazla bekleyemiyordu.Efendim dedi Hasan, ne oldu canım müsait değilim ne diyeceksen çabuk de.ilk etaptaki şevki kırılmıştı telefonun bu şekilde açıkmasına Arzunun ama kendini toparlayıp bugün babamız nasılmış dedi şirince bir sesle…Hasan efendim,dedi yoksa dedi, evet dedi kadın bir bebeğimiz olacak aşkım….
Akşam için mükellef bir sofra hazırlamalıyım dedi Arzu.Her şey mükemmel olmalıydı.bebeğinin kısmen de olsa aralarına katıldığı ilk gündü bugün….
Son hazırlıklarını yaptıktan sonra aynanın karşısına geçti kendine de çeki düzen verdi.Yok öyle Arzu hanım hamile kaldın diye kendine bakmamak yok.Artık daha fazla bile ilgili olmalısın kendinle, aynaya bakarak ve gülümseyerek kendi kendine
Kapının sesiyle kendine geldi yüzünde kocaman bir gülümseme vardı.hoş geldin dedi Hasana.Hasanda ise bir gariplik vardı.zoraki bir tebessümle nasılsın canım dedi ve içeri girdi.Arzunun yanağındaki gamze çukurları kayboldu bir tuhaflık olduğu belliydi.Yemek hazır ama istersen önce biraz konuşalım neyin var dedi Arzu.Uzun zamandır işyerinde problemler yaşanıyordu ama geçeceği umuduyla hiç bahsetmemişti.Patron dedi, ardından ve devam etti,uzun zamandır ortalarda yoktu.bugün haber geldi ortalığı karıştırıp kayıplara karışmış.Bir sürü avukat geldi bugün benimle birlikte 36 kişi de ekmeğinden oldu.Üzülme dedi Arzu hayırlısı …başka bir iş bulmak senin gibi vasıflı biri için çok mu zor sanki.Hasana moral gelmişti bu güzel sözlerle….
İşten çıkalı tam üç hafta olmuştu.Hasan evde oturmaktan iyice bunalmıştı.Ama kariyer olarak daha önce çalıştığı işten daha düşük bir pozisyonda çalışmak ta istemiyordu.işsizliğinin bu kadar uzun sürmesinin baş sebebide buydu zaten.öğlene yaklaşmıştı saat hala kahvaltı sofrasındaydılar.Hasan gazete ilanlarına bakıyordu bir iş bulabilme umuduyla.Telefonu çaldı birden Arzuya daha yakındı.Aykut abi arıyor dedi.hayırdır inşallah dedi Hasan.efendim dedikten sonra uzunca bir süre dinlemede kaldı ardından yüzüne bir ışıltı geldi tamam abim peki dedikten sonra telefonu kapattı.ben gidiyorum.Nereye gidiyorsun dedi Arzu.Önce dedi bir traş olmalıyım bana gri takımımı hazırlar mısın içine de mavi gömleğimi…..Aykut ağabeye oradan da birlikte iş görüşmesine gideceğiz.bizim sektördeki beş büyük firmadan biridir görüşmeye gideceğim yer.Dua et hayatım bu iş olursa hayatımız kurtuldu
Kapıdan çıkarken geç kalır mısın dedi Arzu.Yemeğe yetişirim canım dedi Hasan.
Saat 8-9 derken 10 olmuştu.Arayıpta eşini mahçup etmek istemiyordu.Erkek arkadaşlarıyla birlikte iken onu arayıp ta sıkılmasına sebep vermemeye ilk günden beri çok dikkat ederdi.Hele dedi 11 e kadar bekleyeyim olmazsa ararım.
Saat 11 olmuştu.Tam arayacaktı ki kapı çaldı.derin bir ohh çekti Arzu.Nerede kaldın çok merak ettim dedi.Geldim işte dedi.Hafif bir çakır keyiflik vardı Hasanda.içki mi içtin sen dedi Arzu.herkes içti hayatım.içmemek olmazdı.elindeki anahtarı salladı ardından bak dedi araba da verdiler bana.Eski aldığımın tam iki katı da para alacağım.
Arzu hamileliğinin 4. ayındaydı.her ay düzenli kontrole gidiyordu.ilk bebeklerini karnında 2 aylık iken kaybettiği için bunu da kaybetmekten çok korkuyordu.ilaçlar yatak istirahatleri ile geçen dört ayın sonunda doktoru artık düşük tehlikesinin kalmadığını söylemişti o gün.ama ardından eklemişti.bünyesi zayıf bir annesin erken doğum riskin de var.ilaçlarına ve yatak istirahatlerine devam edeceksin.stresten de uzak duracaksın, kızımızı üzmek yok.Arzu kızım mı olacak dedi doktoruna sevinçle.Doktor evet anlamında kafasını salladı..
Hastaneden çıkar çıkmaz Hasanı aradı sevinçle. Kızımın babası nasıllar bugün dedi.Hasan ben seni sonra ararım dedi ve kapadı yüzüne Arzunun.
Yolda dalgın dalgın yürürken yan komşusu Ayşe hanımı gördü.Konuyu büyük bir ustalıkla Hasanın eve geç gelişlerine getirmişti kadın.İş değiştirdi abla dedi Arzu geç gelmeleri bundan.Aman kızım devir kötü kocana dikkat et,sahip çık.Telefon görüşmesinden canı zaten sıkılmış olan Arzu iyice bunaldı bu konuşmayla….
Bebek 32 haftalık olmuştu.Hasanın ilgisiz tavırları ve eve düzensiz gelişleri hala devam etmekteydi.O sabah Arzunun içinde tuhaf bir sıkıntı vardı.Eşini aradı akşama erken gel olur mu dedi.Dün çok geç geldin,korkuyorum.Aynanın karşısına geçti içinden ağlamak geliyordu nedenini bilemediği bir hüzün vardı içinde.Kalktı bebeği için hazırladığı odaya girdi eşyalarına kıyafetlerine uzun uzun baktı.İçinde bir kıpırtı hissetti elini karnına koydu ne oldu kızım sen de bana bir an önce kavuşmayı bekliyorsun değil mi dedi.
Yemek yememiş ilaçlarını bile almamıştı.Yatağa uzandı ağrıları vardı.Yatarsam geçer diye düşündü.Öğleyi geçmişti hala kalkmak gelmiyordu içinden.telefon çalmasa kalkacağı da yoktu.arayan Hasandı.Belki bu akşam gecikebilirim dedi korkma.Ağrısı olduğunu söylemesine fırsat vermeden kapanmıştı telefon.
Ağrılar dayanılmaz olmuştu.Arzu dayanamadı aradı Hasanı.ne olur gel ölüyorum dedi.bu kez onun konuşmasına fırsat vermeden Arzu kapatmıştı telefonu.Hasan çok korkmuştu hemen çıktı iş yerinden okulların dağılma saatiydi ve trafik çok yoğundu.Allah kahretsin dedi sinirle kornaya basıyordu bu arada….
Eve gelmesi neredeyse 1 saati bulmuştu.Zili çalmadan anahtarıyla açtı kapıyı. Arzu nerdesin diye bağırıyordu evin içinde.burdayım dedi dermansızca, yatak kan içindeydi.kucakladığı gibi hastaneye zor yetiştirmişti Arzuyu.
Hemen ameliyathane hazırlandı.Arzu ameliyathaneye girerken öyle bir bakmıştı ki Hasana bunu hiç unutmayacaktı… Doktorun biri giriyor biri çıkıyordu…..İçeriden her çıkana mahsunca bakıyor ne durumda eşim diye soruyordu.çok korkuyordu.ilk defa onu kaybetmek duygusunu yaşıyordu.Sevmemişti bu duyguyu.
Doktor hışımla çıktı ameliyathaneden kan lazım dedi.0 + pozitif.Benim dedi ….aynı zaten kan grubumuz..ben vereyim.olur dedi doktor.hemşire hanım ilgilenin dedi arkasındaki genç kıza.Kolunu sıyırmıştı genç hemşire Hasanın alkolle temizlerken bir yandan da sorular soruyordu prosedür gereği.İçki kullanır mısınız,en son ne zaman içki aldınız.Hasan bir an dondu.sessizce dün dedi dün gece içmiştim..ama çok değil..Eline bağlanan lastik bağı çıkardı hemşire kız.O zaman sizden kan alamam.Bu eşinize yarardan çok zarar verir dedi.Hiç bir şey yapamıyordu Hasan.Çaresizce bakınıyordu etrafa…Şuursuzca…Kafasına vurmaya başladı sonra Allah benim belamı versin diye….
Ne kadar zaman geçmişti bilmiyordu ama uzunca bir zamandır içeriden ses çıkmıyordu.Bu arada hemşire ve Hasan uyumlu kanı bulmaya çalışıyorlardı.
Doktor ameliyathaneden yanında başka bir doktorla birlikte dışarı çıkmıştı.elindeki eldivenleri çıkarıyordu.İşini bitirmiş demek ki diye düşündü Hasan.Yanına koşar adımla yaklaştı.Oldu mu doktor bitti mi kurtardınız mı onları dedi..Bebek iyi dedi şu anda küvözde,ciğerleri yeterince gelişmiş,sanırım bir problem yaşamayacağız.Ama dedi ve sustu….Eşiniz……
Hasan anlamıştı ama inanmak istemiyordu.Ne oldu eşime dedi korku dolu sesle.Maalesef tüm çabamıza rağmen kurtaramadık.Çok kan kaybetmiş.Daha erken müdahale edebilseydik belki dedi……
Ameliyathaneden minicik sedyeye benzer üzeri camla kapalı bir bebek çıktı.işte dedi hemşire üzgün ağlamaklı bir sesle,bebeğiniz.Eşinizin kendinde iken son sözleri ona iyi baksın olmuştu.Sanırım hissetmişti.Hasan yaklaştı kız bebeğe sen dedi… sen …ve…ağlamaya başladı.Hemşire onu götürmem lazım dedi.Kızım diyebildi Hasan ardından sadece………
ARZUSU ONA BİR CAN VERMİŞ VE GİTMİŞTİ.O İSE ONA KANINI BİLE VEREMEMİŞTİ.

21-11-2007 12:00