Hikaye Şiiri - Şevket Güler

279121210350204

adım başı şiir okuyorum
kalbim yerinde mi bakıyorum
yokluyorum yetmiyor
bir ya/ra daha okluyorum

dal kadar sesli çıtırdıyor sonbahar
avucundaki yaprakta
oysa az önce tünüyordu ağaçta
ölümün uğultusunda üşüyen bir sesti
alay ediyordu yerde
rüzgara tutunmuş ne varsa

su tırmanır göğe dokunur
bulutlar su kervanı
kadar ağır
bir yolculukla üstümden geçiyor
yükleri yürekleri ipekten altından
pahada daha ağır
kum pahasını biçiyor
boynundan su içiyorum
develer delik matara
su damlıyor toprağa
kurak kuyulardan geçiyorum
bereketsiz senelerden
baştan sona yangın yeridir pencereleri evlerin
ağzı kurak ve yarık
dudakları toprak kadar derin bedevilerin

bir rüyanın bir köşesinde durup
hesabını yaptım
kumunu savurdum hikayemin
kıyısı yok uzaktan geçiyor deniz
kumdan da akar gemiler
çöl kardeşliğinde
ben gölgemi kaybettim
aynaların ardına düştüm
baktım hala atıyordu
kalbimin atışları kalbimi yoruyordu
sesini nefesini kestim
oysa kapısını kaybettim içinden çıktığım düşün
akıl kar etmiyor ey gönül
biraz düşün
bir an başını buldum da
kapısında durdum sandım
yeni bir hikayenin