Hikâye Şiiri - Necat Necdet Demircan

“Eğrisiyle, doğrusuyla, hüznüyle, mutluluğuyla
Birçok bölümü, adına ‘insan’ denilen varlık tarafından yazılan
Ve cahil zamanlarda da farkında olmadan bozulan bir hikâyedir aslında yaşam…”

Bilmiyoruz gönül mürekkebimizin tüketildiğiniz zaman tarafından
Feri sönüyor, kerameti kendinden menkul, ucu kör kalemlerimizin
Talihin yardımıyla önümüze konulanları siliyoruz bir çırpıda,
Sonra bağdaş kuruyoruz adına ‘imkânsız’ denilen hayallerimizle aynı sofrada
Umuyla bakıyoruz katranla bezediğimiz karanlıklara,
Kulak veriyor, ‘ah’ çekiyoruz başkalarınca nefeslenip, anlatılanlara,
Soluyor bir bir düşlerimizdeki renkler,
Ey cahil yüreğim anla ki;
Buruşturup attığımız sayfaların agorasıdır,
Hazin sokağımızın orta yerinde biriken kimsesiz çöpler…