Hikaye-1 Şiiri - Muhammet Malik Yayar

Uyandığımda sabah olmuş saate baktığımda 9'u gösteriyordu odanın penceresine doğru yöneldim pencerenin kolunu sola doğru çevirdim ve asıldım.
Dışarı baktığımda ağaçların yaprağı yere dökülmüş yapraklar yeri kaplamıştı.

Avludaki ağacı gördüm ve önceki sonbahardaki anıları hatırladım;
elimi tuttu hiç bırakmayacak gibiydi buna inanıyordum bırakmazdı.
Cebimdeki çakıyı çıkardım ağacın gövdesine adımızın baş harflerini yazdık.

Yere oturduk ve yaprakların dökülmesini izledik
bana şöyle demişti;
''Eğer düşen bir yaprak görürsen bu anıyı hatırla çünkü;
Ağaçlar anıları yaprağına saklar yaprak dökülürse anılarda dökülür ve kaybolur''.

şöyle cevap verdim;
''Ağaçlar sonbaharda acılarını ve hüzünlerini döker,
ilk baharda ise acıların ve hüzünlerin başlangıcıdır''

bizde aynı onun gibiydik acılarımızı ve hüzünlerimizi döktük.

Pencereyi kapattığımda kalbime bir hançer saplanmıştı,

Hala ama hala
Kalbimde gene,
hüzün
sevda
burukluk
kırgınlık
acı.......

m.malikyayar