Hikayat Şiiri - Metin Cengiz

İşte devem işte tabutum işte ben

Devem ardımdan gelir
Ben önden giderim
Tabutum devemin sırtında

Gideriz hiçliğe hiçlik içinde
Otlar selam verip eğilir

Sorar müminler
“Ya Ali, bu ne iş? ”

Derim, bu devenin önündeki hayalim
Bedenim tabutumda dinlenir
Devem hiçliğe süzülen bir kuş
***

Gidiyoruz ama giden biz değiliz
Yolumuz sanki kanatlı bir at

Ben hem varım hem yokum
…

Tabutumun önünde
Allah’a tırmanan yokuş
Selam olsun işkencede kalanlara
Kimseye mihnetim yok
Şükür yaşadıklarıma
…

Eğiliyor önümüzde cümle mahlukat