Hikaye Şiiri - İsmail Soytekinoğlu

H İ K A Y E

Gülüm bu gün yine sana anlatacaklarım var, hem birazda dertleşmiş oluruz. ama bu defa çok değiştiğimi, çok hayaller kurduğumu inadım inat umutlarımı anlatmak istiyorum. Bu mesajlarımın sana Ulaşıp ulaşmadığını bilmiyorum ama olsun Allah büyüktür ona güveniyorum o seni benden habersiz bırakmaz.

ah gülüm ah, senden sonra hayallerimle sorunlarım öyle ciddileşti ki anlatamam, senden sonra hayallerim hem sözlerini tutamaz olmuşlardı hem de beni umutlandırmaya devam ediyorlardı üstelik sırf beni değil kendilerini de umutlandırıyorlardı.

Bende hem kendimi hem bana karşı mahcup olan hayallerimi bu çaresiz durumundan kurtarmak için kendi kendime bir yol bulmuştum ki o da şuydu, kendime bari geceleri değerlendireyim dedim ama bunu hayallerime söylemek istemiyordum, çünkü hayallerim az umutlansalar sabahlara kadar uyuyamıyorduk. ama bu plan beni çok heyecanlandırır olmuştu. öyle ya hayallerimden fayda yok bari rüyalarda görüşürüz umuduyla seviniyordum.

Gerçekten de bir gece seni görmüştüm rüyamda. o ilahi gecenin rüyasında sende beni görmüştün ama oralı olmamıştın. ben heyecanla yanına doğru yürüdüğümde bana bakmış hiç boşuna yürüme seni tanımıyorum demiştin.

Gülüm seni tanımıyorum demiştin ya nasıl üzülmüştüm bir bilsen. öyle ağrıma gitmişti ki hala aklıma gelince ağlarım. düşünsene gülüm o kadar zamandan sonra karşılaşıyoruz ama bana selam bile vermiyorsun. gülüm bazı anlar öyle zordur ki ya işte öyle bir andı o anlarım. tabi ki sana da hak veriyordum gülüm öyle ya yıllar olmuş beni bu halimle? nasıl tanıyasın ki.

Ve o an gurbetin kırık ranzasından bir fırlamışım terler içinde, bozuk ranzamın gıcırtısından uyanan karşı ranzada uyuyan arkadaşım ne oldu ki kabus mu gördün dedi, ben de ne kabusu tanıdığım birisine benzeyen birisini gördüm rüyam da o yüzden biraz heyecanlanmışım dedim.

Gülüm senden sonra dertlerimi anlatacak kimsem de kalmamıştı, durumum öyle zor öyle zordu ki bir bilsen gülüm. Zaten senden başka kimseye de dert anlatmak istemiyordum, dost var düşman var, kim ne der diye. ama gülüm dedim ya gurbet seni götürdükten sonra şiddetini öyle artırmıştı ki hiç sorma.

Artık yollarda kendi kendime konuşuyor birini görünce de susuyordum ama bazen de yakalanıyor ve çok utanıyordum, Fazla uzatmayacağım gülüm, belki benim bu saçmalıklarımı dinlemekten sıkılıyorsun ama gülüm derdimi anlatacak başka kimsem yok, yok işte gülüm anla beni gülüm yok işte. Kısacası gülüm rüyalarım da beni çok zaman bu şekilde oyaladılar.

O beni tanımadığın gece son olmuştu, rüyalarımda hayallerim gibi beni hayal kırıklığına uğratmışlardı. Şaşırıp psikolojimi daha da çok bozmamak için elimden geleni yapıyordum. yapıyordum ama gülüm nereye kadar. Böyle işte gülüm durumlarda çok değişti bende? nasıl değiş miyim ki gülüm, senden sonra varımda yoğum da senden haber getirecek hayallerimin umutlarıydı.

gülüm, bazen öyle kızıyorum ki anılarımıza hayallerimi hep onlar kışkırtıyorlar, onlarda çıkmayan candan umut kesilmez umuduyla inanıyorlar ve beni de sonun da inandırıyorlar ve yine takılıyoruz umutların peşine ama ne yapsak da olmuyor işte gülüm.

evet gülüm bazen şeytan diyor ki at kendini bir yerden aşağıya kendini de kurtar hayallerini de, çiçekli tepeler de çaldığımız kirazlarda anıların olsun diye ama korkudan yapamıyorum gülüm ne dersen de? gülüm öyle özledim ki o günleri hepimiz birden küçük bir umut sezsek heyecanlanıyoruz ve ne yapacağımızı şaşırıyoruz.

Şimdi bile hayallerim bana iki çiçekli tepeler dese, azıcık pınarımızın başında diz dize kuşların şarkılarını dinlediğimizi hatırlatsa hemen umutlarım sevinç çığlıkları atmaya başlıyor. Bende sevinmeyin diyemiyorum, çünkü tek sahip olduğumuz şey hayallerimiz, onlarda olmasa nasıl yaşayalım ki gülüm.

Evet, gülüm işte böyle, çok değiştim ama bu hayallerimi hiç değiştiremedim. öbür taraftan da Allah biliyor onlar olmasa seni unuturum diye de öyle çok korkuyorum ki. Biliyorum zaman her şeyin ilacıdır anlıyorum gülüm ama seninle bir daha çiçekli tepelerde gezemeyeceksek bu nasıl bir ilaçtır gülüm.

Gülüm belki de bu anlattıklarım sana hikaye geliyor ama bu hikayeler de olmasa ben kiminle konuşurdum. bu yüzden bazen kendi kendime bir hikaye yazayım diyorum yalnızlık, hasret, gurbet birde senin yokluğun üstüne ama her seferinde sen kim hikaye kim diye vaz geçiyorum.

öyle ya gülüm, konuşacak kimsem yok Hikayemi kim okuyacak ki diyorum kendime. oysa ne güzel olurdu öyle bir şansım olsaydı. öyle ya gülüm kağıt üstün den bile olsa birileri dertlerini dinliyor olması ne güzel olurdu. ah gülüm ah benimkisi hayal işte ama gel de anlat yüreğine.

Gülüm sana söylemeye unuttum geçenlerde çocukları aradım çok özledim görüşürüz belki diye ama şimdi değil başka zaman gelirsin dediler ben de üzülmesinler diye olsun dedim. ama gülüm korkmadan edemiyor insan ölümlü dünya işte.

Gülüm son zamanlarda Bunları düşündükçe sol yanım uyuşuyor yüreğim öyle ağrıyor ki nasıl anlatsam bilmem. işte böyle gülüm her şey ve ben çok değiştik. Düşünüyorum da gülüm çekilmeyecek dert yoktur derler? bağrına taş basmayı bileceksin ama nasıl, ah gülüm ah gel de duygularını sindir sindire bilirsen.

ama, gülüm bu ıslah olmaz umutlarımla boğuşurken sonunda öyle güzel bir şey aklıma geldi ki sorma. Allah bir kapı açacak ya bahanesi oldu, umutlarımda zaten bitmek üzereydi. nasıl sevindim bir bilsen gülüm, sonunda Allah elini uzatmıştı yine.

Hani derler ya gülüm herkes sevdikleriyle öbür dünyada kavuşacak diye, işte o aklıma gelmişti. öyle seviniyordum ki gülüm, gerçekten de gülüm bunu unutmuştum, öyle ya gülüm öbür dünyada yüzde yüz buluşacağız biliyor musun.

bunu hatırladıktan sonra öyle boş hayaller değil gerçek hayallerim olmuştu artık. O beni yıllardır oyalayan boş hayallerimden bir anda kurtulmuştum. düşünsene gülüm orada kesin buluşacağız. gülüm o günden sonra umutlarımın da benim de mutluluğumuz yüzümüzden okunduğu söyleniyordu.

Öyle değil mi gülüm ömür dediğin ne ki bu gün varız yarın yokuz, ne yapalım bu dünyada olmadı, olmadı işte gülüm zor oyunu bozdu gülüm. ama orada buluşacağız ne kaldı ki şunun şurasında. Arkadaşlar geçenlerde neşelisin ne oldu ki dediler, sevdiğin biriyle mi görüştün sordular bende hayır ama yakında görüşeceğiz dedim, ne zaman ki sordular nasip olursa öbür dünyada dedim.

Sen kafayı yedin dediler, bende ne fark eder ki dedim, kimsen var mı haber verelim mi dediler var ama zamanları yokmuş sonra dediler dedim. Biz götürelim mi sordular nereye ki dedim, gurbetin kırık ranzalarında bu gidişle fazla yaşamazsın dediler bende daha iyi ya hayallerime kavuşurum dedim.

İşte böyle gülüm şimdi bu hayallerle umutlarım da artık isyan etmiyor yoksa öbür boş hayallerle halim yamandı. Evet, gülüm yine gecenin yarısı kırık ranzam sen ve ben üçümüzde sessizce çığlık çığlığa. Ha gülüm ne olur ne olmaz bu dünyada görüşmemiz zor artık hakkını helal et gülüm ne olur hakkını helal et gülüm...

bu yazı (HASRET) adlı kitaptan alıntıdır.

İsmail soytekinoğlu
Yaşanmış hikâyeler.