Ne gerek topa tüfeğe
Gözleriyle vurdu beni
Aşık oldum bir meleğe
Nazlarıyla vurdu beni
Söylemedim hiç yalanı
VASİYETİM YAZAR OLDUM
Eriyorum adım adım
Arşa dayandı feryadım
Korkarım doldu miadım
Vasiyetim yazar oldum
YANAR GİBİYİM
İçimde öyle bir fırtına var ki
Sanki kor ateşte yanar gibiyim
Dayanılmaz hasret ölüm inan ki
Uçup örenlere konar gibiyim
Dertler hep tazelenir
Geceleri seherlerde
Benim aşkım alevlenir
Geceleri seherlerde
Bülbül hapistir kafeste
Sevgilim zehiri versen elinle
Reddetmem içerim ben bal sayarım
Gönlünden çıkarsan atsan dilinle
Kırılmam çıkarım ben kal sayarım
İstersen dikeni gönlüme batır
Sen olmazsan bu dünyanın
Kahrı gülüm çekilir mi
Taşlı sevda tarlasına
Hiç mutluluk ekilir mi
Neye yarar neye yarar
Felek ayırdı yolumu
Perişan etti halimi
İnce beline kolumu
Dolamadım yar ömrümce
Seherde figanda bülbül
ZALİMİN ZULMÜ
Mazluma bu zulümde havaleyse Allah’a
Perişanız biliniz mahşerde de billaha
Hadi kuşan silahı yoksa imanın yeter
YORULDUM
Çok sevip dileyen aman
Baştım yoruldum yoruldum
Ceylan göz üstünde keman
Kaştım yoruldum yoruldum
HABERİN OLSUN
Çağırsan adeta uçar gelirdim
Seni bu gönlüme sultan bilirdim
Terk edip gidince böyle delirdim
Aklımı yitirdim haberin olsun
canım anneler gününe yazdıgın şiir anesizligin ne büyük özlem oldugunu billen biri olarak çok güzel ifade etmişsin teşekürler