Hıdır Özkan Şiirleri - Şair Hıdır Özkan

çok kırık bu kalp
çok çaresiz...
bi o kadar da gururlu...

son atışında bile sesi çıkmaz..susar ınadına..
kaçar gözlerim seni görünce uzaklara..

kanattığın duygularım kabuk bağlıyor şimdi,
giden kaybedendir bildiğin gibi,
n' olur donme bir daha geri,
sensizliğe alısıyorum gittiğin gunden beri...

dönsen bıle bırgun;

yıne gel küçüğüm...
yanında tüm gücümü kaybettiğim sevgılım..
senınleyken alıyorum nefes...
senınleyken hayat güzel...

en çok senleyken masum oluyorum..

Açmıyor yüreğimin çiçekleri,
uçmuyor kelebekler,
uğur böceklerim nerde,
baharım gecikti,
gelmiyor ruhumun neşesi..

ne desem ki sana,
hangi kelimenin gücü yeter,emeklerını anlatmaya...
karşılıksız sevginin adı;
annem...

Dün gece,
bittim mi başladım mı...
sen söyle güzel..
titrerken seninle..
nefesin kulaklarımda
sesin en sevdiğim şarkı,

Elini tutunca farkettim olmayacağını,
Eskisi gibi kalamayacağımızı,
Zorlamamın ne kadar manasız olduğunu,
Gözlerine bakamayınca anladım

Nasıl söylenir bilmiyorum,

ne güneş ne ay ne yıldızlar fayda,
sadece gözlerin yeter bana...
ne kuş sesi ne suyun serinliği fayda,
sadece ismimi söylemen yeter bana...

ne yatağım ne yastığım fayda,

And içmişti yüreğim Aşk-ı ibadete,
Vazgeçmeyecekti, sevmişti birkere,
Yaralasan da bınlerce kere,
sevecek inadına...
ve bu yürek hep senı anacak, sevap işlercesıne...

annem senı anlatmakta nıye zorlanıyorum..
senın gücüne yetecek kelime yok cünkü; meleğim...
fedakarlıklarını mı sayayım,
acılarını mı...
gözyaşlarına mı boğayım herkesi,
yaşadıklarını anlatıp...